Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

Αγαπη -αλληλεγγύη... / Άθως Χατζηματθαιου



'Αδειοι οι δρόμοι και το αγέρι φυσά τρελά
Στο πεζοδρόμιο ένα μπουκάλι κατρακυλά
Κι ένας άστεγος στέκει στην άκρη
Στα βλέφαρα του στάζει ένα δάκρυ
Κάνεις δεν θέλει κάνεις δεν δίνει
Η αλληλεγγύη στο δάκρυ σβήνει.
Που πήγαν όλοι άνθρωπο ψάχνει
Νεκρή η πόλη και η ψυχή του
Έγινα όλοι πέτρινοι βράχοι
Κλέβουν τα όνειρα και τη ζωή του
Οι δρόμοι άδειοι κι όμως μπουλούκια τον προσπερνούν
Λες δεν υπάρχει τι κι αν το βλέπουν δεν τον κοιτούν
Μονάχος είναι μονάχος μένει
Η μοναξιά του εκεί προσμένει
Πέφτει η νύκτα παντού σκοτάδι
Πόσο αλήθεια διψά ένα χάδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου