ΒΙΑΣΥΝΗ / Μαρούλλα Πανάγου

Πόσα αδιάφορα πρόσωπα
περνούν δίπλα σου .
Χωρίς ενα βλέμμα .
Καθ' ένα βιαστικό
να κυνηγάει τον χρόνο .
Κι η ενοχή στο κυνηγητό του
δεν βρίσκει λόγια
Γοργές οι ώρες
προσπερνούν τις στιγμές
αφήνοντας αμύριστα
τ' αγριολούλουδα
Μάταιο το κελαϊδημα
του αηδονιού .
Αυτί δεν αφουγκράζεται
Η βιασύνη προσπερνάει τον ήχο
από το γέλιο του παιδιού
κι η φύση μονάχη ....
αναστενάζει στο τρέξιμό μας
Συνέχεια να κυνηγάμε
την τελευταία ώρα.