Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές
τραγούδησε ο ποιητής*
κι εγώ αποδώ για τις δικές μου κλαίω
πονώ διπλά κάθε άνοιξη και πάσχα
όταν τις νοιώθω βουρκωμένες
μες τ΄αρωματικά τους δάκρυα ντυμένες
πένθιμες νύμφες του Ευαγόρα..
Αμμόχωστος μου λατρεμένη
ένα λυγμό κατάντησαν το άγιο όνομά σου...
τραγούδησε ο ποιητής*
κι εγώ αποδώ για τις δικές μου κλαίω
πονώ διπλά κάθε άνοιξη και πάσχα
όταν τις νοιώθω βουρκωμένες
μες τ΄αρωματικά τους δάκρυα ντυμένες
πένθιμες νύμφες του Ευαγόρα..
Αμμόχωστος μου λατρεμένη
ένα λυγμό κατάντησαν το άγιο όνομά σου...
Λευτέρης Ελευθερίου
Αθήνα άνοιξη 2014
*εμπνευσμένο από το υπέροχο ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου
"Της Σπάρτης οι πορτοκαλιές"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου