ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΖΑΛΗ: Ποιητική Συλλογή της Ελένης Αρτεμίου- Φωτιάδου εκδοθείσα από τις εκδόσεις Μανδραγόρας / 2017

ΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΚΡΟΥΣΤΑ 

Φέτος δεν έχουμε βροχές
είπες
κοιτάζοντας τη ραγισμένη κρούστα του καιρού
Σκάβει πολύ ο ήλιος το περίβλημά μας
Τόσο που απρόσεχτα εξακοντίζει τον Θεό
στα δώματα της απουσίας του
Ύστερα
εσύ
εγώ
μια κλίση προς τα άνω
αβεβαιότητας
Και το εμείς στο πρώτο πρόσωπο ενικού

Σελ. 10

***

Ισορροπία αστάθειας

Σκέφτομαι πως έρχονται οι έρωτες

σαν αρπαγή της νύχτας

Σαν ανάληψη κυρίου σκοπού

στα ύψη που καραδοκεί το μυστηριακό του θείου

Ξέρουν οι νύχτες να φοράνε

το προσωπείο μιας παλιάς μας ευκαιρίας

Ξέρουν για ώρες να υποδύονται το ανέμελο

Τα πρωινά, όμως,

περνάει μια γριά κάτω απ’ το παράθυρό μας

σκελετωμένη από έλλειψη ευτυχίας

Τη βλέπουμε να σκύβει στους σκουπιδοτενεκέδες

Να κτενίζει με τα μάτια

τόσα ξέμπλεκα φίδια των ονείρων μας

Κι ύστερα από ώρες των αιώνων

νηστική και διψασμένη αποχωρεί

σέρνοντας με κούραση τις σκέψεις της

Απ’ το υστέρημα

κανείς δεν δίνει

Μες στο υστέρημα

ουδείς λαμβάνει

Ισορροπία που συντηρεί μονίμως

την ασταθή διέλευση του βίου μας

Σελ 14

**

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ

Πάντα έρχεται η ώρα για το δείπνο

Έχει σημασία τι θα στρώσει κανείς για το βράδυ

Σε τι εν τέλει θα προσευχηθεί

Έχει σημασία σε τι θα σηκώσει το ποτήρι της ανάγκης

Άσπρο πάτο

ή άσπρη ζωή; 

Σελ 21

**

ΑΝΑΚΡΙΣΗ

Οι ανακρίσεις γίνονται

με εκτυφλωτικό το φως των προβολέων στα μάτια

Με ήλιο να καίει 

στους εβδομήντα και πλέον βαθμούς της ηλικίας

Εκεί που δεν αντέχεις

Λυγίζεις

Ομολογείς όλο το σκότος που φοβάσαι

Σελ 27

**

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Ν΄ανάψεις ένα δρόμο είναι  το ζητούμενο

Εκεί που σβήνει μία διαδρομή 

να  ΄χει φωτιά το μάτι σου 

να δει

να πυρπολήσει όσα δεν φαίνονται 

Σελ 40