ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ / Κωνσταντίνου Δέσποινα

Μάνα,
σ' ευχαριστούμε που ήσουν δέσποινα
στο φίλεμα του οδοιπόρου
μ' ένα ζεσταμένο της αγάπης πιάτο,
βασίλισσα δροσοσταλιά
στα τριαντάφυλλα του επιταφίου,
αιθέρια στα μυροδοχεία των αναμνήσεων,
γειτόνεμα του ανήμπορου,
χέρι του φτωχού,
αγκάλη τ' ουρανού,
κληματαριά της αγάπης
στα κρασοχώρια των στεναγμών,
άυλη αυλή απάτητη
που όλο τη διαβαίνουν
φωνήματα και κραυγές
που εξαϋλώνονται
αντίκρυ στης μορφής σου την αγιότητα
κι ανεβαίνουν θυμίαμα
στις καμαρούλες τ' ουρανού.

(''Δύο κομμάτια ποίησης'', 2019)