Μια αγκαλια στον πόνο χαρισμένη / Πανάγου Μαρούλλα

Το χέρι ανιδιοτελώς κοντά σου απλώθηκε
ήρθε ελαφρώσει την αόρατη πληγή.
Όπου μες στην καρδιά σου έχει φωλιάσει
και δεν αφήνει χαραμάδα , λίγο το φως να ξαναμπεί.

Σε είπε αδελφό κι ήρθε κοντά σου
για ν 'ακουμπήσεις, ν'απαλυνει την πληγή
και μην διστάζεις άνοιξε την την καρδιά σου
μισός γίνεται ο πόνος, όταν μοιραστεί.

Μην τον κοιτάς και συνεχίζεις να σωπαίνεις
σαν σου μιλά, τις λέξεις καν 'τες φυλαχτό
στην μοναξιά σου συντροφιά για να τις έχεις
κι αν θέλεις κλάψε και καν' τον πόνο παρελθόν.

Το χθες που πέρασες δεν γίνεται ν 'αλλάξεις
έτσι αποτίναξε τον καημό απ' την ψυχή σου
άσε την λήθη στο ταξίδι της να πάρει
το βάρος που σε λύγισε ,να κλείσει την πληγή σου .

Δώσε λοιπόν κι εσύ το χέρι το δικό σου
σε τούτο το ταξίδι όπου λέγεται ζωή .
Μην απομένεις μοναχός στον καημό σου
κι αγκάλιασε το αύριο σε μια καινούργια αρχή .