Κίτρινο το Φθινόπωρο
τα φύλλα νεκρά
και τα κατάρτια χορεύουν στο λιμάνι,
κοιτάζομαι στον καθρέπτη
κι ανοίγω κουβέντα μονάχος,
κρυώνω,
πως παγώνει η σιωπή!
Στο αδειανό μισό κρεββάτι μου
η φωτογραφία σου
σαν ανοικτή αγκαλιά με προσκαλεί,
γέρνω να κοιμηθούμε μαζί
κρυώνω,
πως παγώνει η μοναξιά!
τα φύλλα νεκρά
και τα κατάρτια χορεύουν στο λιμάνι,
κοιτάζομαι στον καθρέπτη
κι ανοίγω κουβέντα μονάχος,
κρυώνω,
πως παγώνει η σιωπή!
Στο αδειανό μισό κρεββάτι μου
η φωτογραφία σου
σαν ανοικτή αγκαλιά με προσκαλεί,
γέρνω να κοιμηθούμε μαζί
κρυώνω,
πως παγώνει η μοναξιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου