Ειρήνη Ανδρέου: Δύο (2) ποιήματα

Εγώ δεν είμαι ποιητής.

Εγώ δεν είμαι ποιητής…
είμαι του πόνου γητευτής
και της χαράς ζητιάνος
.
Εγώ δεν είμαι ποιητής
στιχάκια γράφω της στιγμής
στην πίκρα μου απάνω.

Κάνω κατάθεση ψυχής
σε τούτο τ’ άψυχο χαρτί
την μοναξιά να πνίξω,

γιατί η τσιγκούνα η ζωή
με την σταγόνα μ' ελεεί
κοντεύω να στραγγίξω!

Λέτε να είμαι ποιητής
που ‘μαι εχθρός της λογικής
με την καρδιά βαδίζω;

Κάνω επένδυση ψυχής
κι ίσως στην άλλη τη ζωή
(την ζούγκλα σαν αφήσω)
σαν άνθρωπος να ζήσω.

**

Σαν κομπάρσος σε ταινία.....

Αρχίζει να βραδιάζει
κι ο χρόνος με τρομάζει
πόσο γρήγορα κυλά ...
στα ίδια και στα ίδια...
Αρχίζει να βραδιάζει
κι ένα δάκρυ πάλι στάζει
και στο μάγουλο κυλά....
χαράσσει μια ρυτίδα..

Πλησιάζει πια το δείλι
κι εγώ έζησα σαν ξένος
σαν κομπάρσος σε ταινία....
ψεύτικα φιλούσα χείλη
κι ας αγάπησα με σθένος
ποια πληρώνω αμαρτία;

Αρχίζει να βραδιάζει
κι η καρδιά μου μπάζει
από χίλιες δυο ρωγμές...
πλησιάζει πια η δύση.
Πάμε φίλε μου κομπάρσε
γέλα, αγάπησε και κλάψε
όπως έκανες και χτές.......
μια ζωή στις ψευδαισθήσεις....