Ρέκβιεμ στη Νεότητα: Ποιητική Συλλογή του Χριστόδουλου Καλλίνου εκδοθείσα το έτος 2015

ΠΕΡΙ ΚΗΠΟΥΡΙΚΗΣ

Άντε και πηδήχτου ποιητή!

Δεν θα μιλήσω για το ύφος των δέντρων
γιατί δεν ξέρω από κηπουρική.
Τα λόγια πια σαν την βροχή
και σαν τον άνεμο.
Δεν είναι βάλσαμο ο λόγος
ούτε του φίλου.
Υπάρχουν τόσα που δεν ξέρω να σου ειπώ
δεν ξέρω αν πρέπει ή αν είν’ η σκέψη ικανή.
Και πάλι αφήνω τα λιγοστά πράγματα
π΄ αγάπησα.
Είναι τα πράγματα μπελάς
μες της καρδιάς τα βάθη.Άντε και πηδήχτου ποιητή!

Οι τυχοδιώκτες δεν γίνονται ποιητές,
ούτε οι γλείφτες γίνονται ποιητές.
Ποιητές δεν γίνονται οι ανόητοι κι οι ψωνισμένοι.
Μπορεί βεβαίως να πιάσουν την καλή,
να πάρουν βραβεία, να αποκτήσουν φήμη,
ανάμεσα σε άλλους ανόητους
και ανάμεσα σε άλλους ψωνισμένους.
Μπορεί να βρουν εκδότες περιωπής
και κριτικούς του σιναφιού τους,
να γράψουν ανοησίες αντάξιες του έργου τους.
Η ποίηση δεν θα τους κάνει την χάριν.
Η ποίηση δεν είναι καμιά ανόητη κυρά,
να υπολογίζει δούναι και λαβείν
να υπολογίζει ζημίες και κέρδη.
Η ποίηση, θα τους κλάσει τ’ αρχίδια
και θα του πει του κουτοπόνηρου ποιητή,
του κάλπικου και του χαζού, 'άντε και πηδήχτου ποιητή,
και συ κι ποίησή σου, και τα βραβεία και οι εκδότες σου
και οι κριτικοί και οι ανόητοι του σιναφιού σου'
Άντε και πηδήχτου, γιατί εμείς δεν θα σου κάνουμε την χάρη!

Στον Νίκο Καρούζο

Διάβασα τη λίστα τους κι εσύ έλειπες.
Α ρε μπάρμπα Νίκο,
εσύ τους έφτυνες τόσα χρόνια τους κατεργαραίους
πού να σε βάλουν στις λίστες τους,
στα κατάστιχά τους.
Στα μπακαλοδεφτέρια τους.
Σε βλέπω εκεί ψηλά να πίνεις τα ουζάκια σου
και να καπνίζεις το φούμο σου χαμογελώντας ΄
χαρτοπαίζοντας με τον θάνατο
και έτσι στο μεθύσι σου απάνω,
να τους τα λες,
όπως τα πες και τότε σ’ εκείνο τον μη μου άπτου τύπο του Κολωνακίου
' Στον πούτσο μου σας γράφω, κύριοι!
κι εσάς και τες λίστες σας!
Το καταλαβαίνετε;
Στον π ο ύ τ σ ο μου!’’

Ωδή εις τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη

Ήταν πουλί νυχτερινό, τύπος κομψός,
ωραίος.
Γνωστός μποέμ της εποχής.
Φορούσε πάντοτε στη μπουτονιέρα του λουλούδι.
Δανδής σαν τον Wilde.
Ποιητής εστέτ,
γνώστης καλός της γαλλικής
δεινός του πιάνου βιρτουόζος,
μάστορας του στίχου τρυφερός, ονειροπόλος.
Αγαπούσε τη νύχτα, το φως του φεγγαριού,
κερί που τρεμοπαίζει η ποίησις του,
φεγγάρι που αργοσβήνει η πνοή του.

Άτιτλο XII

Πέθανε εν Αθήναις “εν σιωπή' ο ποιητής…
πρέπει να ήτο ωραίος ο ποιητής για να πεθαίνει έτσι,
'εν σιωπή'.

Αντίθεσις

Παλεύω εναντίον των αφελών συναισθηματισμών.
Εναντίον της τυραννίας του ονείρου.
Παλεύω για την τελική κατάργηση της τάξης των ποιητών.
Παραμένω πολεμιστής
και θα κρατήσω για πολύ ακόμη το νιώθω στα βάθη της ψυχής.
Ο νους μου πάντα στο ταξίδι.

Άτιτλο VI

Στο βιογραφικό μου
δεν αναφέρω λεπτομέρειες του βίου μου,
λ.χ. που έχω γεννηθεί και πόσες φορές έχω πεθάνει.

Άτιτλο Χ

Μια ποιητική συλλογή των εκατό σελίδων είναι μεγάλη.
πώς άφησα και πλήθυναν έτσι τα ναυάγιά μου…