Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

ΑΜΛΕΤ (απόσπασμα) / Ποταμίτης Δημήτρης


Στη μητέρα μου


Μες στο σκοτάδι προσπαθώ να δω
Να διακρίνω χρώματα στο μαύρο
Ν’ απαθανατίσω την αιτία της μορφής σου
Ποια στιγμή σου να επιλέξω άραγε
Που όλες είναι γιομάτες τρυφερότητα
-           σε θυμάμαι στην ακμή σου-
ορθώνω ανάστημα στο Γολιάθ
Μορφή στο άμορφο
Τώρα με σύμβολα μόνο μπορώ να σου μιλήσω

Είμαι μια τελεία στο χάος
Είσαι ένα ερωτηματικό αστέρων σε σχηματισμό
Που ανταγωνίζεται τη Μικρή και την Μεγάλη Άρκτο
Αντιστρατεύομαι το σύμπαν οργισμένος
Το ξεριζώνω μ’ αυτό ξαναφυτρώνει
Ο κακός δαίμονας με παγιδεύει πάλι
Εδώ μετράει το τι έπραξες όχι το ποιος υπήρξες
Και το τι έπραξες είναι κι αυτό διαπραγματεύσιμο

Στων ιστορικών τα στημένα δικαστήρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου