ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ / Ανδρέου Ειρήνη

Άμα δεν πω αυτό που νιωθω πέφτω σε κώμα!!!
Σήμερα γιορτάζουμε την ανεξαρτησία μας ;;;;;;
και την ανακύρηξη της Κυπριακής Δημοκρατίας
φτου της μην αβασκαθεί!!!!! Παρελαύνουν τα 
στρατιωτικά μας οχήματα και σκορπούν ρίγη
συγκίνησης ακούω στην κυβερνητική τηλεόραση.
Οχήματα που αποκτήθηκαν με φορολογίες του
λαού και με ΜΙΖΕΣ .. αυτό δεν λείπει από κανένα
κρατικό πόστο. Ναι ,είναι καλά να διαθέτουμε
άμυνα εν όψει της σαραντατριάχρονης κατοχής.
Μα εμένα δεν μου ξυπνούν ρίγη συγκίνησης μα
ρίγη φρίκης απο κείνες τις μαυρες μέρες του 74.
Όταν αμούστακα παιδιά φορτώθηκαν σαν αρνιά
στην σφαγή στα φορτηγά και γίνανε οστά
σε τάφους άγνωστους για να ξεθαφτούν και
να παραδοθούν στους χαροκαμενους συγγενεις .
μες σε κάσες σκεπασμενες σε σημαιες και στεφάνια
και να τους αποκαλούν ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ αυτοί
που πάτησαν στα πτώματα τους και πήραν
αξιώματα και ξεπουλούν την πατρίδα για την
οποία οι ήρωες θύματα δωσαν το νεανικό
τους αίμα. Στέκουν με κροκοδείλια δάκρυα
στις εξέδρες δαγκώνοντας τα χείλη τους που εν όψει εκλογών
τα ανοίγουν για να μας υποσχεθούν τα
ανεκπλήρωτα αφού άργησαν να θυμηθούν την
Κύπρο αναλωνόμενοι στο χρήμα και στην Καρεκλα.
Τας κεφαλάς κλίνατε και.... ξερετε όσοι δεν γλείφετε.

"Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω είπαν άλλοι...
"δεν ποιούμε τον αγώνα για το χρήμα, μα τι κρίμα..
Ο δικός τους για ΚΑΡΕΚΛΑ και για ΧΡΗΜΑ μια κραιπάλη
κι αν ξυπνούσαν, τα στεφάνια τους θα φτύναν απ' το μνήμα.
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!!! ΜΑΣ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΔΩΣΕΙ