5 Κύπριοι Ποιητές - 5 Ποιήματα

 

Ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ / Γιώργος Μολέσκης
 
Ο Ηράκλειτος στάθηκε πάνω από το ποτάμι
και κοίταξε τον εαυτό του στο νερό.
Ύστερα σήκωσε το βλέμμα του στον ήλιο
και σκέφτηκε τις μέρες της ζωής του πέρασαν
κι αυτές που θα ακολουθούσαν…
Καμιά δεν ήταν και δεν θα ’ναι
όμοια με την άλλη, σκέφτηκε.
 
Όταν ξανακοίταξε στο ποτάμι
είδε τον εαυτό του διαφορετικό.
 
Κοίταξε πίσω στα χρόνια που πέρασαν:
είδε τον Προμηθέα καρφωμένο πάνω στο βράχο
και τον αετό του Δία να επανέρχεται
και να του τρώει τα σπλάχνα
κάθε φορά διαφορετικός.
Κοίταξε στο βάθος των ερχομένων ημερών
Και είδε το γιο ενός άλλου θεού πάνω στο σταυρό
και τους σταυρωτές του μέσα στους αιώνες
κάθε φορά διαφορετικούς.
 
Άκουσε πολέμους να ξεσπούν
για δόγματα και για θεούς και για θρησκείες
σάμπως να μην υπήρχε χώρος για όλους.
 
Διάβασε σ’ ένα μελλοντικό φύλλο ιστορίας
το δόγμα για τα τελευταία που έσονται πρότερα,
δικαιώνουν φονιάδες και διαγράφουν αγίους και ήρωες.
 
Μες στη ροή του χρόνου
είδε τον κόσμο ν’ αλλάζει διαρκώς και τίποτε,
μήτε το καλό μήτε το κακό,
ούτε ο πόλεμος, μήτε το φονικό,
ούτε το δίκαιο, μήτε η ελευθερία
να μην είναι ποτέ τα ίδια,
 
Όλα έτσι θα συνεχίσουν, σκέφτηκε,
μέχρι το τέλος. Τίποτε δε θα διδαχτούν οι άνθρωποι.
Βλέπω κιόλας να επιστρατεύουν
καινούργιες δικαιολογίες για το φόνο,
καινούργιες αφορμές για την καταστροφή.
 
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει κάθε μέρα
δεν αλλάζει ποτέ….
 

Από τη συλλογή «Το ημιτελές ποίημα», Εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2014
 
 
**
Φοίβος Σταυρίδης «Graffiti»
 
Για να ’σαι αληθινός μες στον καιρό σου
ρίξε την ποίηση στα σκυλιά
Από τις λέξεις κράτησε μονάχα
όσες φωτίζουν ώς την άκρη της οργής
Κι αν πούνε πως την ποίηση πρόδωσες
μη φοβηθείς όσο θα λες αλήθεια.
Αυτός που πνίγεται δεν τραγουδά∙
Ουρλιάζει.
 
**
ΓΕΝΑΙΤΖΙΕΣ ΤΟΥ ΦΛΕΒΑΡΗ / Ανδρέας Τιμοθέου

Θεέ μου που ΄σαι στα ψηλά
που βλέπεις πίσω που βουνά
είτε χλωρά, είτε ξερά
θερμά παρακαλώ σε:
Κάθε Φλεβάρη να γεννάς
γεναίτζιες όπως τη γιαγιά
να βρίσκουν τα μωρά παρηορκάν
όπου στον κόσμον τζι αν ηζούσιν
Να τις αφήνεις να ανθίζουσιν,
να πίνουν, να γελούσιν.
Να σε δοξάζουν τζιαι να σιαίρουνται
όταν σε Σεν΄ δικλούσιν.
Τζι όταν τελεύκει η ώρα τους
ήρεμα τζι όμορφα σαν ήρτασιν
πάλι σε σένα θα στραφούσιν.
Μέσα στα χρόνια τα πολλά
η τύχη μου ΄στειλεν εμιάν
με μάθκια μιάλα γυαλιστά
τζιαι σιείλη τριανταφυλλιάς
που ξέρουν τζιαι φιλούσιν.
Ακόμα εν ήβρα παρηορκάν
τι τζι αν ο χρόνος μου τζυλά,
μα εν ηξέρω μιαν φορά
αν κλαίω μόνο που χαρά
για τζείντα μάθκια τα γλυτζιά
που στέκουν ΄κόμα που ψηλά
τζιαι αγναντεύκουν την καρκιάν
τζιαι με γλυκοθορούσιν.
Εμείναν πάντα ανοιχτά
ακρώνουνται που μακριά
τζιαι γύρνουν πάνω μου δίχα μιλιά
τζιαι με παρηορούσιν.
Γι΄αυτό λαλώ Σου άλλο μιαν φορά
γεναίτζιες όπως τη γιαγιά
εν κρίνα που πέφτουν που ψηλά
στάσσουν σε όρη, κάμπους τζιαι βουνά
αγιάζουν του κόσμου τα νερά
τζι ούλλοι για Σεν΄ μιλούσιν.
 
**
ΩΔΗ ΠΕΝΘΙΜΗ Σ΄ΕΝΑ ΣΤΑΘΜΑΡΧΗ / Στέφανος Κωνσταντινίδης
 
Στο ικρίωμα
θα είσαι μόνος
την ώρα
που θα συνθλίβεται η αιωνιότητα.
Μπροστά στο πραιτώριο
μια τεράστια πυρά
στις πρώτες γραμμές
κάτω από το ικρίωμα
πολιτικοί και πλήθος άλλων φαρισαίων
θα κραυγάζουν ρυθμικά
κρέμασον
κρέμασον αυτόν.
Πίσω πλήθος μέγα
θα επιδοκιμάζει
εσύ στο ικρίωμα πάντα μόνος
οι νεκροί της δικής σου αμέλειας
του ανθρώπινου λάθους
το είπαν
θα γίνουν ένα με τον καπνό
και θα γευτούν την δικαίωση
είπαν.
Έτυχε έτσι
να είσαι ο σταθμάρχης.
Θα μπορούσε
να ήταν ένας άλλος
κάποιος έπρεπε να είναι
ο σκηνοθέτης ούτως ή άλλως
είχε προβλέψει αυτό τον ρόλο
δεν γίνεται να μη υπήρχε κάποιος
που να περάσει άτσαλα
δίπλα από τον πύργο
με τα τραπουλόχαρτα
να τον διαλύσει.
Οι άλλοι
θα κοιμούνται ήσυχα τα βράδια
ο σκηνοθέτης
προέβλεψε για τον ένοχο.
Ας πρόσεχες
κύριε σταθμάρχα!
 
**
Επουλωτική δυστρατεία / Χρίστος Τσιαήλης

Κάποιοι έχουν αφήσει τις τεράστιες αφίσες τους
να παλαιώνονται νοσταλγικά στο κέντρο της πόλης
μα το άπλετο γαλάζιο μάλλον
για έναν ψεύτικο ουρανό μιλά
έχουν αφήσει την προεκτρωτική εκστρατεία
να ρέει ακόμη σαν επαναφορτιζόμενος βόθρος
Και δεν χρησιμοποιούν
τον θησαυρό της προπαγάνδας
για την επιμήθεια μπουγάδα,
με εργάτες οπλισμένους
με ξύστρα, σφουγγάρια
και σπρέι απολύμανσης
κάποιοι συνεχίζουν να ξοδεύουν από το περίσσευμα
τίποτα δεν επιστρέφουν
υπάρχει ακόμη χρωστούμενη ψήφος
ίσως αρέσκονται στην ανάγνωση του ονόματός τους
που στον απόηχό του
κάποτε θυμίζει ευεργεσίες
κάποτε απειλές πολέμου
Κάποιοι έχουν αφήσει τα ίχνη τους
σε ντοκουμέντα υπό διερεύνηση
διερεύνηση
επαναδιερεύνηση
διεύρυνση
επουλώνονται οι πληγές
όταν ράβεις με χρυσή κλωστή
και τι να ξεζουμίσει
όταν πληρώνονται καλά οι γιατροί;
Κάποιοι μιλούν
συγκατανευτικά μαζί μας
εμείς, εσείς,
και πώς να αυτοπροσδιορίζεσαι με λόγια;
Τέτοιοι διάλογοι πτερόεντοι
δεν νοιάζονται για δαχτυλικά αποτυπώματα
ή για άλλα τεκμήρια όπως πχ
η αλήθεια
η ηθική
η ευθιξεία
και άλλες ηλιθιότητες
που απαιτούν
οι επαίτες
των κάτω τάξεων.
Κάποιοι έχουν πετάξει στα σκουπίδια
προγράμματα, σχεδιασμούς και υποσχέσεις
"ελιγμός, ελιγμός και ευελιξία"
ακούς ξανά και ξανά και πάλι όπως παλιά
στους πάνω ορόφους
νόμιζα ξεπεράσαμε τους πύργους της Βαβέλ
νόμιζα ισιώσαμε την ανάποδη πυραμίδα.
Μια γιαγιά γυμνή
μια γενιά νεκροζώντανη
αποστρέφουν το βλέμμα απ' την αφίσα
μα τους έχει ήδη καταραστεί.