Κι ο ποιητής
στην όχθη του κόσμου
[μερικοί λένε στην καρδιά του κόσμου]
μόνος, κατάμονος
στην απόλυτη μοναξιά του
κρατεί την πέννα και το κεφάλι του
σκεφτικός.
Συλλογίζεται την αλήθεια
και βαδίζει ανάμεσα στο πλήθος
πουλί, αηδόνι
έκθετο
στην πρώτη
και έσχατη σφενδόνη.
Χωριό Λάνια, 18. 08. 1987.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου