Στο ’να χέρι κρατούσε τους σπόρους των ονείρων
στ’ άλλο τους σπόρους των ελπίδων πού ‘χανε σαπίσει
και σαστισμένος προσπαθούσε να ισορροπήσει
Ήτανε μια μικρή ελπίδα‧
φτερούγιζε αθόρυβα, διακριτικά
προσπαθούσε
να διεκδικήσει κι αυτή
δικαίωμα στην ύπαρξη
προσπαθούσε
ίσως καταφέρει κάποια στιγμή
ν’ αγγίξει τ’ όνειρο
που την κρατούσε στη ζωή‧
κι είχε φτάσει τόσο κοντά.
Η μοίρα όμως
που χτυπάει απρόβλεπτα
εκεί που δεν το περιμένεις
χτύπησε‧
χτύπησε ύπουλα
ακαριαία‧
το φτερούγισμα έπαψε πια
και μαζί μ’ αυτό
τόσα χτυποκάρδια
που κρατούσαν στη ζωή
τη μικρή ελπίδα.
*
Άγις Χαραλαμπίδης
* Αναφορά στα ποιήματα του Παντελή Μηχανικού «Κατάρα» και «Πώς μίλησε ένα παιδί πριν πολλά χρόνια»
***
«Κυπριακή Εστία», αρ. 9, τεύχος ειδικά αφιερωμένο στον ποιητή Παντελή Μηχανικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου