Από τότε που έφυγες.. / Πούλλος Ανδρέας του Χρίστου

Θέλουμε να ξέρεις πως από τότε

που έφυγες,

οι μέρες μας χάσαν τον συνηθισμένο τους

ρυθμό∙

όλο και πιο δύσκολα ολοκληρώνουν τον

κύκλο τους.

Θέλουμε να ξέρεις πως από τότε

που έφυγες,

ο χρόνος μας σταμάτησε

να τρέχει

τα ρολόγια μας πισωγύρισαν

τους δείχτες τους

και όλο μας κοιτούν ερωτηματικά.

Θέλουμε να ξέρεις πως από τότε

που έφυγες,

όλα μέσα μας μετράνε

ανάποδα∙

ξεφυλλίζουμε τον χρόνο κι ο χρόνος μένει διαρκώς

στάσιμος∙

μετροφυλλούμε τον χρόνο και όλο πέφτουμε έξω

στους υπολογισμούς.

Θέλουμε να ξέρεις πως από τότε

που έφυγες,

όλα μέσα μας περιέπεσαν σε χειμέρια

νάρκη∙

παρακολουθούν τη ζωή από το βάθος ενός

ορίζοντα,

που μέρα τη μέρα τον διαβάζουμε

καθαρότερα.

Θέλουμε να ξέρεις πως από τότε

που έφυγες,

στιγμή δεν έλειψες

από κοντά μας.

Είσαι το λυχνάρι στη μέση του τραπεζιού∙

η φωτιά που ανάβει στο τζάκι μας∙

το αλάτι που νοστιμίζει τις μέρες μας∙

η απόκοσμη μουσική που μας κάνει

να γυρίζουμε το κεφάλι προς τα πάνω.

Θέλουμε να ξέρεις πως όλα τα κρατήσαμε

ανέγγιχτα

στις θέσεις που τα τακτοποίησες.

Κι αν ο χρόνος δε μας γελούσε, αν η φθορά

κι ο θάνατος δε μας γελοιοποιούσε,

μπορεί να θαρρούσαμε πως ξάφνου κάθε τι

ήταν δυνατό ν’ αρχίσει ένα νέο ξεκίνημα,

μια καινούρια αρχή,

σαν τίποτα να μη συνέβη∙ τίποτα στ’ αλήθεια

να μη χτύπησε τη μικρή μας ζωή

ακριβώς κατάστηθα στο μέρος

της καρδιάς!

 

Από τη ποιητική συλλογή ‘’ GLORIA MUNDI  ‘’2009