Διογένης / Πούλλος Ανδρέας του Χρίστου

                    

Περιφέρονταν σαν τα σκυλιά γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθέναν πως η μοίρα μας, έτσι κι’ αλλιώς, είναι σκυλίσια.

Εξάλλου, με τα κόκκαλα αποζούσε και για ένα κόκκαλο έσερνε τις δύσκολες μέρες του.

Ήταν φερέοικος, πα να πει δεν είχε σπίτι,

 ή σπίτι του μπορούσε ν’ αποτελέσει και το πιο ευτελές και πρόχειρο πιθάρι.

Γι’ αυτό και λόγιαζε τον εαυτό του ελεύθερο άνθρωπο.

Ελεύθερο από τις ανάγκες της βιοπάλης∙ ελεύθερο από τις εξαρτήσεις των δυνατών,

ελεύθερο από πάσης φύσεως συμμαχίες και συνασπισμούς.

Ήταν πνεύμα ανοιχτό, δεν περιορίζονταν από συμβατικότητες και ανόητους υπολογισμούς.

Και σαν τέτοιος δεν δέχονταν μύγα να καθίσει στο σπαθί του.

Δεν έσκυβε το κεφάλι μπροστά σε καμιάν εξουσία απλούστατα γιατί δεν αναγνώριζε κανενός είδους εξουσία, προπάντων σαν αποδεικνύονταν ανίκανη να ανακόψει την τελευταία αχτίνα που διατρυπούσε τα κουρέλια του.

Ζούσε σαν το σκυλί ανεχόμενος το κρύο και τη ζέστη∙

ζούσε σαν αλητάρικο σκυλί, οικτίροντας το σκυλολόι ράτσας, που διήγεν βίον τρυφηλόν.

Με το φανάρι του ξεψάχνιζε τις γωνίες και τα στενορύμια, απεγνωσμένα ζητώντας τον άνθρωπο που σταράτα θα του απαντούσε ‘’τι εστίν άνθρωπος’’ και ‘’προς τι το ζην’’ ‘’τι το δούναι και λαβείν’’ ‘’τι το ενταύθα και τι το επέκεινα’’ ‘’τι το τώρα και τι το αεί’’ ‘’τι τέλος και τι η αρχή’’.

Σαν λυσσασμένο σκυλί δαγκώνει τη σοβαροφάνεια, ξεγυμνώνει την επίσημη αμφίεση, αποκαλύπτει γυμνή τη σάρκα κάτω από τα ρούχα, γυμνό το κόκκαλο κάτω από το κρέας, απελπισμένο ουρλιάζει ‘’ίδε ο άνθρωπος!’’ έξαλλο κραυγάζει ‘’ίδε ο άνθρωπος!’’

‘’Ιδέστε κάτω από τα μάτια σας’’ ‘’ ιδέστε κάτω από τα φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες’’!

Σαν λυσσασμένο σκυλί περιπλανιέται δαγκώνοντας όποιο βρεθεί στο δρόμο του∙

σαν δαρμένο λυσσιάρικο σκυλί γαυγίζει τους περαστικούς, τους ανασκολοπίζει αποκαλύπτοντας τη φρικαλέα τους γύμνια!

Aπό τη συλλογή GLORIA MUNDI

Έκδοση 2009