ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΣΟΥ ΘΑ ΝΙΨΕΙΣ; / Ανδρέου Ειρήνη

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΕΙ ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ
ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΣΟΥ ΠΙΛΑΤΕ
ΘΑ ΤΑΣ ΝΙΨΕΙΣ ;
ΠΟΥ ΟΧΛΕ ΠΟΥ ΑΝΑΦΩΝΟΥΣΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙΣ
ΛΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ
ΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ;

ΠΟΥ ΦΑΡΙΣΣΑΙΕ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕΣ ΓΙΑ ΘΕΟ
ΤΗΝ ΟΨΙ ΣΟΥ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΝΙΨΕΙΣ
ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΕΛΩΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΕ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
ΠΟΥ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΒΡΩΜΟΥΣΕ ΑΠ' ΤΗΝ ΣΗΨΗ ;

ΚΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕΣ ΔΙΚΗ ΣΟΥ
ΚΙ ΑΦΑΝΙΖΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ , ΚΡΑΤΗ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ
ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΝΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ
ΜΑ ΤΗΝ ΝΕΚΡΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥΣ ΒΥΖΑΙΝΑΝ
ΞΕΨΥΧΩΝΤΑΣ

ΑΜΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΓΗ ΕΣΥ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΑΧΤΗ
ΚΙ ΟΎΤΕ ΠΙΑ ΔΕΝΤΡΟ ΟΥΤΕ ΣΤΑΡΙ ΘΑ
ΦΥΤΡΩΝΕΙ
ΝΕΚΡΑ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΦΩΤΙΑ ΚΙ Ο ΜΠΑΤΗΣ
ΚΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥΛΙ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΛΕΙ ΝΕΚΡΌ ΚΑΙ
Τ ΑΗΔΟΝΙ

ΛΙΓΟ ΣΤΟΧΑΣΟΥ : ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΟΥΤΟ ΔΩ
ΕΧΈΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ ΚΆΙ ΜΆΝΑ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
ΦΑΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΙΕΣ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ
ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ..
ΚΑΙ ΝΙΨΕ ΤΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ

Το μόνο ποίημα της ποιήτριας με κεφαλαία .. γράφτηκε σε λίγα λεπτά μα με πολλή πονο
κι οργή για την ΚΑΤΑΝΤΙΑ μας σαν ανθρωπότητα και σαν πολιτισμός ...