Αγάπη τζιαι ειρήνη / Θεογνωσία Κούβαρου Μιχαηλά

Θεέ μου πέψε τη χαρά στην γην να βασιλέψει
τζιαι το κακόν που κυβερνά να λείψει, να στερέψει. 

Το κλαθε πλάσμαν μανιχά να ζιει για την ειρήνη, 
πόλεμος, μίσος, βάσανα, στο παρελθόν να μείνει. 

Να ' ρτουν καλύττερες στιγμές, να δκιόξουσειν τον πόνον, 
τζι΄ ο κόσμος ούλος να περνά με την αγάπην μόνον. 

Να μεν υπάρχουν πλάσματα φτωχά τζιαι πεινασμένα, 
να λείψουν πιον τα ορφανά τζιαι τα ξεσπιτωμένα. 

Τζι΄η Κύπρος η πολύπαθη η πολλοφατζιημένη
να ξανανοίξει τα φτερά να μεννεν λυπημένη. 

Να ΄ρτει μια μέσα στο νησίν πουν να κτυπούν καμπάνες 
τζιαι να ξαναγελάσουσειν τζι΄οι πικραμένες μάνες.

Να ζιουν τουρκάλες τζιαι ρωμιές με τον σκοπόν ναν έναν, 
να μεν υπάρχει διχασμός τζιαι πρόβλημαν κανέναν. 

Βορκάς τζιαι νότος να'  μαστειν ούλοι μας ενωμένοι, 
πάλε να ξαναζήσουμεν σαν πρωτ΄ αγαπημένοι. 

Τζι΄ αφού η γη εν στροντιυλή καπάλιν τζιαι γυρίζει, 
κάθε καντούνιν τζιαι γωνιά Ειρήνην να μυρίζει. 

Οκτώβριος 2018

Το ποίημα αναγνώστηκε στην εκδήλωση: 100.000 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στην Κοινότητα Αυγόρου στις 7 Οκτ 2018.