ΕΛΑ ΕΙΡΗΝΗ/ Ελένη Τυρίμου

Τώρα, διψάσατε πολύ
στις χούφτες
κρατάμε την ψυχή μας,
όσα- όσα πουλάνε
τα φτωχά, ταπεινά όνειρά μας
ανελέητα μαδούν, σκορπούν
την ζωή μας
Τώρα λιτό γλυκό ψωμί
στο τραπέζι
το όνομά σου ΕΙΡΗΝΗ
γενιές το φωνάζουν με αχαλίνωτο πόθο.
Εστί δίχως σύνορα, χρώμα
γίνε ο κρίκος γης, ουρανού
γίνε άσβηστη γραφή
κάτω στο χώμα.
Έλα Ειρήνη, μες στη ξαγρυπνία μας
που μονάχα τα λυσσασμένα σκυλιά ουρλιάζουν
και η ματωμένη Αυγή, μετρά τους νεκρούς
μαζί με το μοιρολόι της περήφανης Μάνας.
Δάση τα χέρια, κοπάδια οι νεκροί
θα αδράξουν θάλασσες, κάμπους, βουνά
καταφύγιο οι μνήμες,
χαμένες πατρίδες, σελίδες γραμμένες με αίμα.
Κάθε αστέρι το όνομά σου να λάμπει
το φεγγάρι κύκλο να κάνει την δική σου σφραγίδα!
εσύ άσβεστη δάδα
κάθε πατρίδας.
Έλα ΕΙΡΗΝΗ προαιώνιος πόθος
πληγές να γιατρέψεις
ΕΙΡΗΝΗ, ΕΙΡΗΝΗ εσύ ας βασιλέψεις.