ΜΗ / Στυλιανού Παυλίνα

Μη με ψάξεις...

δεν θα με βρεις

γιατί απλά δεν με βλέπεις

είμαι αγέρας, ένα φευγαλέο φύσημα

στο πίσω μέρος του μυαλού σου

και αφού το ζήτησες χάθηκα

και όταν με  ζητήσεις πάλι  χαμένη θα’ μαι

Ήμουν εκεί και εσύ μου έκλεισες τις κουρτίνες

φοβήθηκες λέει να δεις κατάμουτρα την αλήθεια

λες και εγώ θα την έλεγα ποτέ,

λες και θα πρόδιδα το μυστικό σου

κι ας μην το κατάλαβες ποτέ πως ήμουν απλώς αγέρας προστασίας

Μην μου κλάψεις, άσε έμενα να κλάψω και για  τους δυο μας

γιατί σαν αγέρας και κάποτε η συνείδηση σου,

φύλλα της ψυχής σου

σε ένιωσα, σε κατάλαβα

Μα θέλησες να  ζεις στην αμαρτία σου

πετώντας την δική μου αέρινη προστασία

Και εγώ ...  μένω αγέρας

να μπαίνω στο κορμί σου

Μη με βλάψεις, δεν σε έβλαψα ποτέ

το αντίθετο κι ας μην το έχεις καταλάβει ποτέ

Και εγώ … είμαι αγέρας

όσο κι αν θες δεν θα μπορέσεις να με διώχνεις

γιατί θα πηγαινοέρχομαι

Ξέρω πως θα τα καταφέρεις όπως νομίζω πως τα  κατάφερα  και εγώ

Δες… σε έκλεισα για πάντα μες στα λόγια μου