ΚΕΡΥΝΕΙΑ

Νύφη σε κράζουν του βοριά

Νύφης η ομορφιά σου

Τα κάστρα σου και τα βουνά

είν η ταυτότητά σου

Κερύνεια η ημισέληνος

όσο κι αν σε βιάσει

Πάλι θα 'ρθεί πανσέληνος

κι η λευτεριά θα φτάσει

Τις πέτρες να σηκώσουνε

κουρσάροι δεν μπορούνε

ούτε και να σ' αλλάξουνε

όσο κι αν προσπαθούνε

Είναι οι ρίζες σου βαθιές

από τ ' αρχαία χρόνια

Πάντοτε θαν Ελληνικές

αθάνατες αιώνια .

Κι αν τώρα σε καταπατεί

Τ' αγαρηνού ποδάρι

Έχεις καρδιά Ελληνική

ποτέ δεν θα την πάρει

Όσο αυτός κι αν προσπαθεί

κοντά σου να ριζώσει

θα ρθει και πάλι η στιγμή

πίσω για να σε δώσει.

Κείνη την μέρα καρτερεί

κι η προσφυγιά μαζί σου

που η καμπάνα θα ηχεί

μαζί με την φωνή σου

να κελαϊδούνε τα πουλιά

την λευτεριά σου πάλι

να σε σκεπάσει η ζεστασιά

της μάνας σου η αγκάλη