μνήμη Φλουρέντζου Παύλου του Ευλαμπίου και
Αρτέμη Κολόμβου
από
Μηλιά Αμμοχώστου
Ήταν οι μέρες της
μεγάλης αγωνίας
Ήταν ο Ιούλης των
απωλειών
Τότε, που του χωριού μου
κτύπησε η καμπάνα
δεν ονομάτιζε χροιές ο
ραδιοσταθμός
Δυο στρατιώτες
ακούμπησαν στο ιερό την κάσα
Κι έγινες ήχος
Κι έγινες χρόνος
Κι έγινες χρέος
Κι υπάρχεις μνήμη
Κι υπάρχεις τόπος
Κι υπάρχεις λέξεις
να διαβάζουμε την
ιστορία ήρωα του 1974.
Σωτήρης Π. Βαρνάβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου