ΕΛΙΑ /Κουφοπαύλου Γιώργος

 

 
Δέντρο μου ελιά τιμημένη,
Όπου εγώ σε ευγνωμονώ
Γιατί μου δίνεις τους καρπούς σου
Και τρέφομαι δια να ζω.
 
Τρέφομαι με τις ελιές σου
Τις πράσινες μα και τις μαύρες,
Δια να έχω την υγείαν
Και τουΘεού την ευλογία.
 
Μου δίνεις ακόμη και το λάδι
Που είναι θεραπευτικό,
Όπου γιατρεύει τις πληγές μου
Και όταν το τρώγω είναι το πιο υγιεινό.
 
Το όμορφο και ολόχρονο πρασινωπό σου φύλλωμα
Σε όλους το χαρίζεις,
Και απ’ άκρη σ’ άκρη δέντρο μας
Της Αφροδίτης το νησί εσύ μας το στολίζεις.
 
Τα κλωνάρια σου διαβάζονται
Σαν παν’ στην εκκλησία
Και μετά στα σπίτια όταν μεταφερτούν και καπνιστούν
Σκορπίζουν ευωδία.
 
Τους νικητές του αθλητισμού ελιά μας,
Εσύ τους στεφανώνεις και το
Έχεις περηφάνια σου
Γι’ αυτό και καμαρώνεις.
 
Ελιά  μας ακούραστη, χιλιόχρονη
Θα σε περιποιούμαι
Γιατί είσαι δέντρο ιερό
Στην Κύπρο μας που ζούμε.