Ειρήνη Ανδρέου: Δύο [2] Ποιήματα

 Το τρίτο μάτι

Εχω βάσανα μεγάλα

με τους δύο εαυτούς μου

και το τρίτο μου το μάτι.

Τρέχει ο ένας και καλπάζει

του τραβά τα γκέμια

ο άλλος

μα κι οι δυό τους τι γινάτι;

Με κουράσανε στ' αλήθεια

ο ένας με την λογική του

να τραβά το χαλινάρι

κι ο άλλος βουρ στα παραμύθια

που αμάσητα τα τρώει

με αφηψά και όποιον πάρει...

Τις πιο όμορφες στιγμές μας

μες την λογική δεν ζούμε

μόνο μες την αυταπάτη.

Και τους δυο τους εαυτούς μας

μια μισούμε μι' αγαπούμε

ποιος γροικά το τρίτο μάτι;

*

Δεν θέλω τίποτ' άλλο

Δεν θέλω τίποτ' άλλο στην ζωή

τα έχω όλα, μα όλα , όλη τη γη....

Τον ήλιο, τα λουλούδια ,

το φεγγάρι, τη θάλασσα, τ'αστέρια,

ποιός μπορεί να μου τα πάρει;

΄

Για μένα κάθε μέρα είναι γιορτή

κρατάω στην ψυχή μου ένα παιδί...

την πίκρα και τον πόνο προσπερνάω

φίλους κι εχθρούς όλους σας αγαπάω.

Δεν θέλω τίποτ' άλλο στην ζωή

ένα φιλί ,μια αγκαλιά , λίγο ψωμί

κι αν έρθει ο χάρος να με πάρει.

το μάτι θα του κλείσω

με τσαχπινιά και χάρη.