Ξυπνήσαμε ένα πρωί
κι ονομάσαμε τη μια μέρα σήμερα
την άλλη χθες
την παράλλη αύριο
και πάλι συνεχίσαμε να νοιώθουμε χαμένοι
και τις ονοματίσαμε
καθώς δεν μπορούσαμε να θυμόμαστε
περισσότερα από εφτά ονόματα
τις βάλαμε σε μήνες
και τους δώσαμε αριθμούς
και συνεχίσαμε να αισθανόμαστε αποπροσανατολισμένοι
και βάλαμε σημάδια τις εμπειρίες μας
τόσες μέρες πριν απ’ αυτό
τόσες μετά από κείνο
Αν απλά κοιτάζαμε μέσα μας
και ψηλαφούσαμε κάτι
ενδεχομένως άναρχο και ατελές
θα παύαμε να ασχολούμαστε
μανιωδώς με τον χρόνο
αφού αυτός όλο κι όλο που κάνει είναι να μετρά
την απομάκρυνση από κάποια αρχή
και την προσέγγιση σε κάποιο τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου