ΜΑΛΑΛΑ / Γιατρός Πανίκος

 

Μαλάλα δεν σε γνώρισα, τζι’ ούτε ποττέ μου σ’ είδα
Μα που καρκιάς σ’ ευκαριστώ, γιατί μου δκιάς ελπίδα
Εκάμα σου τα κάστια, ιδέες να προδώσεις
Μο’ πλάστης ελυπήθεί μας, έθελεν να γλυτώσεις
Τζι’ αντί στον χάρον σέ πεψεν, μάθημα να μας δώσεις
Που τούτον τον κατήφορο, που πιάμε να μας σώσεις

Τζιαι γειώνει που επίστευκα, οι νέοι εν φελούσειν
Τζιαι θέλουν μόνον να γλεντούν, τζιαι να καλοπερνούσειν
Κοίταξε ήντα μάθημαν, σήμερα μου διούσειν
Ήρτες εσούνει κόρη μου, τα μμάτια να μ’ ανοίξεις
Πως είσαστεν καλλίτεροι, οι νέοι να μας δήξεις

Βοήθα οι ιδέες της, πλάστη μου για να λάμψουν
Τζι’ οι νέοι ούλλοι πας την γην, τον δρόμο να χαράξουν
Πέρκι τζιαι καταφέρουσειν, τα πράματα τζι’ αλλάξουν
Τζιαι κόσμο πιο καλλίτερον, που λλόου μας να φτιάξουν

Τζιαι μείς που γρόνια κάμποσα, στην ράσιη κουβαλούμε
Ν’ ανοίξουμεν τα μμάτια μας, τζιαι να παραδεχτούμε
Πως μ’ έτσι νούν που πάμεντε, εν να αφανιστούμε
Γι’ αυτόν παντού ξεριζωμούς, τζιαι σκοτωμούς θωρούμε
Πρέπει σε σας τους νέους μας, συγνώμη να σας πούμε
Τζιαι να σταθούμεν πόμακρα, να παρακολουθούμε
Τζιαι που τα βάθη της ψυσιής, ευτζιές να σας διούμε
Αν θέλουμεν καλλίτερον, τον κόσμον να τον δούμε ....