Μου μάθανε τα μάτια σου, κι έχω αγαπήσει
το φέγγος της αυγής, την πορφυρένια δύση.
Το ψέλλισμά σου, των πουλιών τα θεία τραγούδια,
το χαμογέλιο σου ό, τι εκφράζουν τα λουλούδια.
Τα χέρια σου, πλεμένα στο λαιμό μου γύρου,
μου φανερώσανε την έννοια του απείρου.
Και τα τσεβδά λογάκια σου μου μάθαν, φως μου,
την αρμονία, αγάπη και σοφία του κόσμου.
Απλή προσφορά, 1929
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου