στον AnielΠροτού ξεθωριάσει
το λουρί του χρόνου
ήρθαν πάλι να ξυπνήσουν τους αγγέλους
που κατοικούσαν στη μεριά της νύχτας
εκείνης της νύχτας στην Iνδία
καθώς χιλιάδες ζευγάρια μάτια ξενυχτούσαν
όχι για κάποιο άλλο λόγο μα σίγουρα
γιατί πονούσαν
πέρασαν μαζί την πύλη
μπήκαν στον κορμό της πόλης
χώθηκαν βαθιά μέσα στα σπλάχνα της
κι έφαγαν από τ’ απόκρυφά της
Oι ψυχές
συγκεντρώθηκαν πάνω απ’ τις στέγες
κι η μεταμεσονύχτια βροχή
καθάρισε τα σώματα
ξέπλυνε τα χρώματα απ’ τους τοίχους
ακολούθησε το νέο της προορισμό…
Oδηγημένοι πια σ’ αυτό που δεν ορίζεται
σε ό,τι αναμοχλεύει το ρεύμα της νύχτας
αφέθηκαν στην πλάνη του κόκκινου δρόμου
που ταξίδευε στις αρτηρίες τους
Mάρτης, 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου