Παραμάσχαλα....

Κίνησα για το μαχαλά των κολασμένων
ελπίδες να μοιράσω και κουράγια...
Μα ώ τι θεία αποκάλυψη εμπρός μου!
αλαφροϊσκιωτους λευτερωμένους
βρήκα να χορεύουν
την πίκρα άλικο κρασί να πίνουν
και να βλογάνε το καψαλισμένο ξεροκόμματο
στην πυρωμένη θράκα της ελπίδας
Έμεινα εκεί εκστατικός, δειλά να τους κοιτώ
και να φουντώνει μέσα μου ένα κύμα,
συγκίνηση, αγαλλίαση κατά πώς θέλεις πές το,
θωρώντας πώς ρουφούσαν τη ζωή,
τον κάματο πώς σφίγγανε στη φούχτα
στριφτό τσιγάρο να τον φτιάνουνε
και να το φτύνουν σαν φτηνό πικρό καπνό...
Κι όπως κανείς τους δεν με πρόσεξε
φεύγοντας πήρα παραμάσχαλα δυο τρία όνειρα
έτσι για να μου βρίσκονται....

Λευτέρης Ελευθερίου

Αθήνα Φεβράρης 2015