Ανώνυμη μέρα μες στη Λευκωσία

Μια μέρα ανώνυμη χωρίς υποκρισίες,
απλή μες τ' άσπρο της φουστάνι,
να παίρνει δρόμο μες στ' ανώνυμα στενά της Λευκωσίας,
κάποια στιγμή να γίνεται χαδιάρα από τ' αγέρι,
λίγο περίεργη στις κάτω γειτονιές,
και ξαφνικά να παίρνει νόημα με μια θύμηση παλιά
τετράφυλλη
να σου χαμογελά
κι ώσπου να πιει το γεγονός μες στο ποτήρι
ν' αρχίζει πάλιν
ανώνυμη πορεία σ' ανώνυμα στενά
χωρίς να περιμένει κάποιον ερχομό,
κάποια συνάντηση, μια χειραψία,
έτσι γυμνή να μπαίνει μες στο εσπέρας...