Είμ’ ένας άνθρωπος
που επιστρέφει συνεχώς από μια εκπρόθεσμη μνήμη
όπου το τέλος προηγείται αενάως της εκκίνησης.
Ειδωλολατρία
Η μνήμη μου
ένα τεράστιο κάτοπτρο
που καθρεπτίζει τα μάτια σου
και μέσα τους
των ματιών μου το είδωλο
που σ’ ονειρεύεται.
Τραγική ειρωνεία
Λέξεις που γέμισαν σκόνη απ΄την τόση σωπή
και δεν ξέρουμε πια τί σημαίνουν.
Ποίημα
Παίρνει χιλιάδες μορφές και μου ξεφεύγει
αφήνοντας πίσω του ρηματικές μεταστάσεις
που επιστρέφει συνεχώς από μια εκπρόθεσμη μνήμη
όπου το τέλος προηγείται αενάως της εκκίνησης.
Ειδωλολατρία
Η μνήμη μου
ένα τεράστιο κάτοπτρο
που καθρεπτίζει τα μάτια σου
και μέσα τους
των ματιών μου το είδωλο
που σ’ ονειρεύεται.
Τραγική ειρωνεία
Λέξεις που γέμισαν σκόνη απ΄την τόση σωπή
και δεν ξέρουμε πια τί σημαίνουν.
Ποίημα
Παίρνει χιλιάδες μορφές και μου ξεφεύγει
αφήνοντας πίσω του ρηματικές μεταστάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου