Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022
Ο κοσμος μια σκηνη / Τσιελέπη Ειρήνη
Τα βραδια
προσωπα περνουν μπροστα
απο την οθονη του μυαλου
Αμεσως
η σκηνη φανταχτερου θεατρου ξεδιπλωνει
κι ολοι οι παιχτες μα κι οι κομπαρσοι
με παθος αφηγουνται τη μικρη τους τη ζωη
μα και συχνα μια αλλη πιο μεγαλη
Αυτοι που αφηνουν την ψυχη τους στη σκηνη
σαν σβησουνε τα φωτα ενα -ενα
τα θεατρικα ενδυματα
καπελα, μασκες κι αλλα
εγκαταλειπουν
Και με το κεφαλι τους ψηλα μας αποχαιρετουν
Οσοι μοναχα απο δοξα δεν χορταινουν
αρνουνται, δεν αποχωρουν
Οσπου χερια δυνατα τους σπρωξουν
Και τοτε οδυρομενοι υποχωρουν
αφηνοντας τη σκηνη οικτρα ταπεινωμενοι
Συγχρονοι Συβαριτες / Τσιελέπη Ειρήνη
Το κοκκινο χωμα κοκκινησε κι αλλο. Ντραπηκε!
Τοσο τσιμεντο ριγμενο στη πλατη του
καταπλακωνοντας την περηφανεια του
Νατο που ανυψωνει ξεφρενα
με αναιδεια την πολη με τις εξαλλες μερες
και τις κολασμενες νυχτες
Αμεριμνοι επισκεπτες τριγυρνουν
παραδομενοι στη μεθη της
Καποια στιγμη
καθισαν και αφουγκραστηκαν
τους στεναγμους των κυματων
το αγκομαχητο της Αμμοχωστου που διπλα
αργοπεθαινει
Οι Συβαριτες ανενοχλητοι
προσκυνουν την πολη που τους γεννησε
Μετρουν τις καθημερινες καταθεσεις τους στις Τραπεζες
Απολαμβανουν τον τουριστικο συρφετο
Τον ψευτικο πολιτισμο πολυτελων ξενοδοχειων
Κι οσα τους εχει χαρισει
η συγχρονη Συβαρις
[ Μια μερα συναντησα μια κορη] / Τσιελέπη Ειρήνη
Μια μερα συναντησα μια κορη
εξω απο μια γαλαζια θαλασσα
ειχε ξεμπλεκα μαλλια
που σαν ηλιαχτιδες ανεμιζαν
ειχε στα ποδια της αλμυρα
αφου νυχτα και μερα ταλουζε το κυμα
Ακουσα τες νυχτες παραμιλαει μοναχη
Με κοιταξε με ματια απορημενα
Μισο αιωνα καρτερω
Προσμενω
Αφουγραζομε ειπε
ν' ακουσω μια φωνη
ενα ψιθυρο εστω
Αλαφιασμενη μου φανηκε
Γυρο μου ετρεχε η ζωη ειπε
κι ενας αγερας μυρωμενος απο ανθους
με χαιδευε απο τον πορτοκαλεωνα
Τωρα τες νυχτες δακρυσμενη
το φοβο μου παλευω
Πες μου, ειπε
Που πανω στη γη να ψαξω
Αλλη μια κορη για να βρω τοσο μοναχη
Ισως να παρηγορηθω
Ισως ξανα μην κλαψω
Ειρηνη Τσιελεπη [μικρό βιογραφικό]
Η Ειρηνη Τσιελεπη κατάγεται από κατεχομενο χωριο Πραστειον Αμμοχωστου. Απο τα μαθητικα της χρονια ζει στη Λευκωσια. Σπουδασε Νοσηλευτικη και πηρε πτυχειο απι το ΤΕΠΑΚ. ΕργαστηκΕ στο Γενικο Νοσοκομειο Λευκωσιας. Με την ποιηση ασχολείται απο τα μαθητικα της χρονια και ποιηματα της εχουν δημοσιευτει σε εφημεριδες και περιοδικα. ΤΤην περίοδο αυτή ετοιμαζει την πρωτη εκδοση της ποιητικης της συλλογης με τιτλο : Ειναι μεγαλη η νυχτα.
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2022
Ένας δρόμος η ζωή μας / Κωνσταντίνου Μάτσιου Κατερίνα
Κι αν τύχει κι είναι φωτεινός
χαρά που 'χει το φως του
Κι αν τύχει κι είναι σκοτεινός
τη θλίψη έχει εμπρός του
Κι αν τύχει δρόμος όμορφος
ποτέ του δεν γερνάει
Κι αν τύχει κι είναι δύσκολος
τ' άσπρα νωρίς φοράει
Πρέπει να παίρνει τη ζωή
κανείς όπως κι αν πάει
Γιατί φεύγει και χάνεται
και πίσω δεν γυρνάει
ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ / Νικηφόρου- Θεοκλή Αντρούλλα
Κυκλάμινα πού ανθίζετε,
στού βράχου τήν σχισμάδα,
δροσίζετε,γλυκαίνετε,
τής πέτρας τήν σκληράδα!
Σμίξανε δύο χρώματα,
κόκκινο καί λευκό,
σού χάρισαν τό χρώμα σου,
γλυκό καί ροδαλό!
Στ´άγια χώματα ανθίζετε,
τά τουρκοπατημένα,
μέ πείσμα αντιστέκεστε,
γιατί είστε ευλογημένα!
Λαβωμένος ο Πενταδάκτυλος,
μά έβαλε τά καλά του,
τήν φορεσιά του φόρεσε,
μέ τά κυκλάμινα του!
Κυκλάμινο μου ταπεινό,
καί νεραϊδοβαμμένο,
στού Πενταδακτύλου τά βουνά,
παντού είσαι φυτρωμένο!
Η μπότα τού κατακτητή,
σ´έχει τσαλαπατήσει,
μά πάλιν ξεπετάγεσαι,
πού Ανατολή ως Δύση!
Όμορφα ροδοπέταλα,
καί λεπτοκαμωμένα,
είν´τής καρδιάς τά φύλλα σου,
τής φύσης προικισμένα!
Στό άγγιγμα σου,στή θωριά,
ξυπνάς μας αναμνήσεις,
καί τήν ψυχή γεμίζεις την,
άπειρες συγκινήσεις!
Θύμισες έρχονται στο νού,
από τα περασμένα,
και μας γλυκαίνεις την ψυχή,
κοιτάζοντας εσένα!!!
ΛΕΥΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ΄/ Θεοδοσίου - Νικολάου Μαίρη
Μια λευκή πεταλούδα
αγκιστρωμένη στο φως
τυφλή απ`τις αντανακλάσεις
αόρατη σχεδόν
γνέφει από το τζάμι
ανοιγοκλείνοντας φτερά
σήκωνε μια λεπτή σκόνη
χίλια δυο χνουδάκια
να ταξιδεύουν στον αέρα
να κάθονται στα μαλλιά μου
σαν την άνοιξη τότε
όταν ανέμιζες το χρωματιστό φουστάνι
κι έλεγες πως ήταν μια ωραία μέρα
για να μας θυμίζει αυτό
που δεν θα έχομε ποτέ ξανά.
έτσι και αλλιώς / Κατερίνα Ηρακλέους
έτσι και αλλιώς
τα μάτια μου κουράστηκαν να βλέπουν από μακριά τα χέρια που δεν έρχονται,
τα έβαψε με λουλούδια η Άνοιξη, τα σκέπασε με φύλλα το Φθινόπωρο,
περιμένουν του Χειμώνα το κρύο,
να κλειστούν για να μην βλέπουν μονοπάτια με αγκαλιές, ούτε από τις χαραμάδες γέλια ,
κουράστηκαν τα μάτια,
το κατώφλι γέμισε από άγρια χόρτα ,
η αυγή θολή,
το σούρουπο μια αναμονή,
κουράστηκαν και θέλουν να αλλάξουν τον χάρτη,
ένα χάρτη που να οδηγεί μόνο σε βοτανικούς κήπους,
μόνο σε πεύκα που οι φτερούγες τους έχουν σκιά,
μια μέρα θα ξεφορτώσω τα μάτια μου,
εκεί που θα είμαι ο εαυτός μου!
Άφετε τα παιδία /ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ήξερε πως μόλις μεγάλωναν
θα τον σταύρωναν∙
γι αυτό και τα κάλεσε ενόσω
ήταν παιδιά να μοιραστεί μαζί τους
να νιώσει πως τουλάχιστον
δεν τον πρόδωσαν όλοι!
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ Ή ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ‘’
ΕΚΔΟΣΗ :2013
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2021
Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021
Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2021
Παναγιώτου – Παπαονησιφόρου Μυριάνθη (βιογραφικό σημείωμα)
Γεννήθηκε στην Πάφο το 1941 και απεβίωσε στις 17 Δεκεμβριου του 2021. Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στην Ελλάδα και Αγγλία.
Ασχολήθηκε με την ποίηση και την παιδική Λογοτεχνία.
Τιμήθηκε με 3 κρατικά βραβεία από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου, 6 βραβεία από τον Σύνδεσμο Παιδικού-Νεανικού Βιβλίου, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, καθώς και με πανελλήνιο βραβείο. Ποιήματα της περιλαμβάνονται σε ανθολογίες τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό και έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες ( Αγγλική, Ιταλική, Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Ρουμανική).
Υπήρξε
α. ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Πάφου της οποίας επί σειράν ετών διετέλεσε πρόεδρος.
β. μέλος του Κυπριακού ΠΕΝ, του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού- Νεανικού Βιβλίου και
γ. μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου.
Ποιητικές Συλλογές:
1. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, 1978, ποίηση
2. ΗΡΩΙΚΟΙ ΑΠΟΗΧΟΙ,1983, ποίηση
3. ΑΧΡΟΝΗ ΦΥΣΗ,1988, ποίηση
4. Γράμμα στον Αγνοούμενο,1997,ποίηση για νέους, κρατικό βραβείο Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
5. Στον Κρατήρα του Ηλιου,1999, πανελλήνιο βραβείο του περιοδικού «Νουμάς»
6 Τα φκιόρα της πικραθασιάς, 2003, ιδιωματική ποίηση
7. Η πόρτα μου ήτανε μεράντι,2004, ποίηση για νέους, κρατικό βραβείο Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
8. Αριες του Περασμένου Καλοκαιριού,2007, ποίηση
9. Τραντάφυλλατζιαγκάθκια,2009 ,ιδιωματική ποίηση
10. Ανάδρομη Πλεύση, ποίηση 2010-1965, Λευκωσία 2011 (Συγκεντρωτικός τόμος)
11. Σε κλίμακα ελάσσονα 2015, εκατό χαϊκού
12. Σε γνώριμες Ράγες Σονέτα 2018 Εκδόσεις Γερμανός
13. Ως άνεμος καματερός ποίηση 2021 Εκδόσεις Γερμανός
Παιδική Λογοτεχνία
1. ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ,1992, ποίηση για παιδιά, βραβείο Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού-Νεανικού βιβλίου
2. ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΕΣ,1994, ποίηση για παιδιά, βραβείο Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού- Νεανικού βιβλίου
3. Της Γης μου οι Αντίλαλοι,1997,ποίηση για παιδιά, βραβείο Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού-Νεανικού βιβλίου
4. ΚΑΤΕΒΑ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΚΡΥΦΤΟ,2002, ποίηση για μικρά παιδιά, κρατικό βραβείο του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
5. Η ΦΟΥΡΝΑΡΟΠΟΥΛΑ ,2002, παραμύθι για παιδιά
6. Άιμάτια γιαλλουρούδια, άι πόδια πεταλλούδια,2002, δέκα μύθοι
7. Η ΠΟΡΤΟΚΑΛΕΝΗ, 2006, παραμύθι για παιδιά, τιμητικός κατάλογος ΙΒΒΥ
8. Το τζιτζίκι παίζει ντέφι,2008, ποίηση για παιδιά
9. Ταξίδια Μαγικά στο Χτες, 2008, μικρές ιστορίες
10. Το τραινάκι τραγουδάει Χάι Κου- Χάι Κάι, 2011, ποίηση για παιδιά
11. Χρώματα κι Αρώματα, 2011,ποίηση για μεγάλα παιδιά, βραβείο ΚΣΠΝΒ
Άλλα
1. ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥ,2004, λαογραφία
Στιχο- μυθίες από τη Ποιητική Συλλογή τηςΜυριάνθης Παναγιώτου - Παπαονησιφόρου : Ως άνεμος καματερός / Εκδόσεις : Γερμανός / 2021
*
Τόσα Πολλά όνειρα
πως να χωρέσουν
πως να χωρέσουν
σε μια ελάχιστη στιγμή
του αιώνιου
**
Άκου λοιπόν καμιά φορά
πως μοιάζει η σιωπή
με μελωδία
***
Χειμώνας
και τα πεσμένα φύλλα
ασφυκτιούν
έως θανάτου
****
Μια ζωή φεύγω
μα ποτέ
δεν έφυγα από μένα
*****
Πως να τα βγάλεις πέρα
με τις λέξεις
γλιστρούν σαν άμμος
σαν χέλια στα νερά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)