Και συ! / Λαμπής Γιάννος

Και συ!

Εσύ μου μιλούσες, κι εγώ

ταξίδευα μέσα στα σπλάχνα σου,

άκουγα το αίμα σου καθώς κυλούσε

ποτισμένο με τις ακραίες και αδίστακτες ορμές σου,

και σ’ έπινα σταλιά – σταλιά , και συ

με αιχμαλώτιζες με δεσμά που δεν θα λύνονταν ποτέ,

το ήξερες, και συ γελούσες,

μα εγώ δεν σ’ άκουγα, δεν μ’ ένοιαζε

ότι δικό σου για πάντα εσύ θα με κρατούσες,

σε φυλακή που θα είχε το σχήμα του κορμιού σου

και ποτέ μου δεν θα χόρταινα, και σαν επαίτης,

υποταγμένος στην ηδονή που υπόσχεται

η γλύκα του φιλιού σου, θα σ’ αποζητούσα.

Απόψε θα ‘ρθεις / Λαμπής Γιάννος

απόψε που δεν πνέει έξω καμιά ανάσα

σε προσμένω, δεν γίνεται θα ‘ρθεις,

θα ξεπροβάλεις μέσα από τα δάση,

θα φανείς στην άκρη του φιδίσιου δρόμου,

απόψε το ξέρω, θα ‘ρθεις,

αφού σε ποθεί η ψυχή μου,

και θα μυρίζεις δυόσμο και βροχή,

σου ‘χω στρωμένο το κρεβάτι

απλώνω στο πάτωμα χαλί

και στο τραπέζι σου ‘χω ζεσταμένο

ψωμί και κόκκινο κρασί,

τι κι αν νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ,

εγώ ακόμα σε προσμένω

κι αρχίνησα να σου μιλώ

τόσο πολύ σε αποθύμησα

π’ ακούω τα βήματα σου

και νοιώθω στα χείλη μου

γλυκόπικρο φιλί.

Το βράδυ. / Λαμπής Γιάννος

Το βράδυ αχ! Και πως το καρτερώ,

να βγω μεταμεσονύχτια στους έρημους κήπους

και να τρυγώ ανθούς που στάζουνε τις κρύες σταγόνες θλίψης,

εκεί όπου μυρίζει σάπιο, και θάνατος υγρός απ’ τα πεσμένα φύλλα,

κι ο άνεμος, νεκρών κουβέντες κουβαλάει,

μάταια με τον χρόνο κανείς αναμετριέται, λένε,

γιατί η ζωή σταγόνα είναι και κυλάει,

γίνεται κρυστάλλινη λεπίδα και σε προσπερνάει.

Το βράδυ αχ! Και πως το καρτερώ,

σαν φίλος ν’ ανταμώσω με το φεγγάρι, να του μιλώ,

να το θωρώ, στο κυπαρίσσι σαν καθίσει,

πόσο όμορφο είναι, μελαγχολικό, ωχρό

μαυροντυμένο με ένα κλωνί βασιλικό

στο πέτο, μαραμένο.

Το βράδυ αχ! Και πως το καρτερώ

δεν έχω τίποτε άλλο πια να περιμένω

έγινε η καρδιά μου φίλος με το πόνο.

Ωδή στην Άγνωστη Γυναίκα / Λαμπής Γιάννος

Αναπνέοντας σε...

Χρυσό βέλος
στις αισθήσεις μου, καρφώνεις.
Γλυκόπικρο φαρμάκι στις φλέβες μου χύνει.ς
Αργά μα σταθερά, τη θέληση μου Εσύ, ναρκώνεις.

Αναπνέοντας σε...

Όλα τυλιγμένα σε μια θαμπή πάχνη ονείρου.
Τα μέλη του σώματος μου, δεν μου ανήκουν.
και μέσα απ’το όνειρο αναδύεται η κόρη
που οι Τιτάνες, έχουν γεννήσει.

Αναπνέοντας σε...

Ένα παγωμένι χέρι μου σφίγγει τη καρδιά.
Μια γροθιά μου χτυπά το στομάχι.
Με άδεια μάτια, το άδειο κοιτώ
και γύρω φωνάζει μια πρωϊνή, Κυριακάτικη σιωπή.

Αναπνέοντας σε...

Της λύπης τη γεύση, έχω στο στόμα.
Τα στερημένα από της κόλασης τα πάθη
ωσάν φρικιά ξεπηδούν και
σε μαγεμένες φλογέρες φυσούν.
Ενώ η μπαλάντα των στεναγμών ηχεί στα αυτιά μου
Κι’εγώ να προστρέχω σε ειδωλολάτρες ναούς
και σπονδή,σε πλάνους Θεούς να αναπέμπω.

Αναπνέοντας σε...

Ο αέρας δε σταματά να φεύγει μακρυά από εσένα.
Κι’εγώ, μια σταγόνα,σαν κόκκινο αίμα, έξω από τη σφαίρα.
Εγκλωβισμένος σε Διονυσιακή γιορτή, στο παραλήρημα
σπονδή και θυσία στη μαρτυρική ηδονή.

Αναπνέοντας σε...

Η νύκτα μόνη, παγωμένη, υγρή.
Το άρωμα σου βαρύ
τα πνευμόνια μου έχει γιομίσει.
Ο πόνος βουβό.ς
Η σκέψη σου λεπίδα.
Η οπτασία σου, στοιχειό.
Τα μάτια νεκρά και η νύκτα
υγρή και μούχλα ,μου μυρίζει.
Απλώνω το χέρι
Μα είναι μονάχα της ψυχής μου η σκιά
Πως τρεμουλιάζει, η καρδιά
σαν με αναγνωρίζει.

Αναπνέοντας σε...

Θέλω να φωνάξω, το στόμα ανοίγω.
Βγαίνει κραυγή, σαν μελλοθάνατου σπασμός
Διάφανο και άϋλο, απόψε το κορμί μου
Τα ξωτικά ουρές στο σώμα μου ορμάνε
Σάρκα και αίμα θέλουνε να πιούνε
Και αφήνουνε στη αναμονήτ
τη ψυχή μου, σαν τη βρούνε

Αναπνέοντας σε...

Η μυρωδιά σου, με γόρδιο δεσμό μας έχει δέσει
Έγινες συνείδηση.
Σάρκα , που όμως, από σάρκα δεν προήλθες.
Σιωπή που απ’όλες τις πληγές είναι η πιο ηδονική.
Ασυνείδητη, συνείδηση

Αναπνέοντας σε...

Πλάθω εικόνες μαγικές
Νύκτα ..σε παρθενικά λειβάδια
Γυμνή, κοιτάζοντας τον ουρανό
να’χεις τα μάτια σου ανοιχτά
στα χέλια σου κεράσια.
Τα στήθη σου, ορθά
να καρτερούν τη λύτρωση
Και εγώ, γονατιστός, στο πλαϊ σου
με τα χείλη υγρά
στο σώμα σου να γράφω.
Λόγια αγάπης, πόθου
χωρίς σκέψη ή δισταγμό
Έτσι απλά, γυμνά
Και στο βωμό
Το είναι μου, χωρίς αιδώ
Χωρίς φειδώ
Να καταθέτω εαυτόν.

Αναπνέοντας σε...

Και όταν καμπάνες θα ηχήσουν
Στο πρόσωπο σου
Ένα δάκρυ θα κυλίσει
αλμυρό
στοο στόμα μου
Ανθόνερο, η γεύση που θα αφήσει

Απουσίες / Λαμπής Γιάννος

Σε κάλεσα, αδερφέ, στην κάμαρα μου,
Να σε φιλέψω με καφέ και με τσιγάρο,
Έτσι όπως κάνουνε δυο φίλοι τα δειλινά

Κάθισες αμήχανα στην άκρη
Στο αδειανό μισό, του ανώφελα μεγάλου κρεβατιού

Δεν ανταλλάξαμε ματιά, ούτε και μια λέξη
Σπαταλήσαμε την ώρα μας, αγναντεύοντας
τη βραδινή ακινησία, και αποκρυπτογραφώντας
τα σχήματα που έγραφε η βροχή στο τζάμι

Μου μίλησες με το καπνό που έφευγε από τα χείλη σου,

Δεν υπάρχει τίποτε πιο ακίνητο από το βράδυ
Με τις νεκρώσιμες τελετές του
Το ερμητικό κλείσιμο της κουρτίνας
Τα φώτα να ψυχορραγούν μέσα στο υπναλέο δωμάτιο
Τις γρίλιες που πνίγουν κάθε όρεξη να βγεις ν’ αγοράσεις τσιγάρα
Τον θαμπό φωτισμό του δρόμου
Που ρίχνει νεκρούς ίσκιους στο λιθόστρωτο
Που ψάχνουν απέλπιδα να βρουν παρέα.

Κι εγώ γι’ αυτά ήθελα να σου μιλήσω, αδερφέ, αλλά,

Για ποιούς πεθαμένους μου μιλάς;
Αν δεν γεννήθηκες, τότε, πως θες να πεθάνεις;

Έκλεισες, αδερφέ, την πόρτα πίσω σου,
Ντροπιασμένος που δεν μπόρεσες να υπερασπιστείς τα όνειρα σου
Κι αφήνοντας τα αργά σου βήματα να μιλούν, για σένα
Ήξερα, σίγουρα, πως δεν θα σε ξαναδώ, γιατί,
Η μοναξιά καταλήγει να αδελφώνει το πόνο

Έκλαψα, για μένα και για σένα
Ακόμα μια απουσία, κι εσύ , έτσι γεμάτος με απουσίες,
Ούτε που θα κατάλαβες, αδερφέ, τις δικές μου.

Πένθιμος ύμνος της αγάπης / Λαμπής Γιάννος

Δ’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ 

‘ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ ΔΑΠΟΝΤΕΣ’, ΣΚΟΠΕΛΟΣ

 Β’ βραβείο ποίησης

Μην μιλάς! Είναι ασέβεια! Μονάχα άκου!
άκου τους λυγμούς όταν το φέρετρο
μιας προδομένης αγάπης στο τάφο κατεβάζουν,
άκου τις πέτρες που κλαίνε καθώς ραγίζουν,
άκου τα δάκρια στη γη όταν σταλάζουν,
καμπάνας πένθιμης ο κτύπος της καρδιάς, ουρλιάζει,
σβήστε τον ήλιο, πάρτε το φεγγάρι κι αλυσοδέστε το
κ’ ύστερα μαχαιρωμένο ρίξτε το στο ποτάμι, κόκκινο απ’ το αίμα να το κάνει,
κλείστε τα ραδιόφωνα κι αφήστε ελεύθερα τα σκυλιά ν’ αλυχτούν
θρήνος και κλάμα ν‘ ακουστεί, να ξεραθεί η πλάση
νερό να μην ξανακελαρύσει πια, αλάτι κι άμμο οι θάλασσες να μείνουν,
αρπάξτε σιδεριές κι άγρια ραβδίστε τα τριαντάφυλλα
να πέσουνε τα πέταλα, να μαραθούν, να ξεραθούν,
τίποτα όμορφο ξανά να μην υπάρξει,
σβήστε όλα τα φώτα, φορέστε μωβ κορδέλα στ’ αστέρια,
μονάχα ένα κερί αφήστε αναμμένο, το φως του να είναι ωχρό
σκιές τη γη να τη γεμίσει, πιο σκοτεινή να είναι κι απ’ τον Άδη,
σπάστε τα ρολόγια ο χρόνος να παγώσει,
σχίστε τα ημερολόγια καμία εποχή να μην ξανάρθει
μονάχα για πάντα χειμώνας βαρύς και σκοτεινός, τον κόσμο να σκεπάσει

Οι δικοί μου στίχοι / Λαμπής Γιάννος

Απόψε γράφω τους τελευταίους μου στίχους
αφού δεν μπόρεσα να υπερασπιστώ τα όνειρα μου,
και δεν στάθηκα της ποίησης , άξιος εραστής.

Φεύγω ντροπιασμένος, αφού,
κανένας στίχος δικός μου, δεν κρίθηκε άξιος
στην πυρά για να καεί,
οι λέξεις μου δεν έγιναν καρφιά
κι ούτε έμοιαζαν με μικρή φωτιά

Κανένας δικός μου στίχος
δεν είχε κάτι καινούργιο να πει, ήσαν όλοι τους βωβοί,
κανένα άνθρωπο δεν εξόργισαν
και κανένα καθεστώς δεν θορύβησαν,
παρά μόνο μειδιάματα σκόρπισαν
στα λιγδιασμένα στόματα των εξουσιών
που τα δικά τους λόγια είναι σιδερένιες αλυσίδες
και τραβάνε στα παζάρια την ανθρώπινη ζωή.

[Η νύχτα απλώνεται ..] / Λαμπής Γιάννος

Η νύχτα απλώνεται σαν μαύρο βελούδο
Και γίνεται γλυκιά πατρίδα
Άφησε με, να σε σκέφτομαι
Άφησε με να σε προσμένω μέσα στο βαθύ πόνο της απουσίας σου, 
Να υποφέρω μέσα στη νύχτα με το χλωμό φεγγάρι
Και τα σβησμένα κι αργόσυρτα αστέρια.
Άφησε την καρδιά μου να κλαίει, τη νύχτα που κουβαλά στη ράχη της μόνο πόνο
Θα φύγει με το πρώτο φως, όταν τα πουλιά κοιμούνται ακόμη στη φωλιά τους,
Θα μείνει μόνο η πληγή που μένει πάντα ανοικτή, προσμένοντας εσένα.

Ο ποιητής / Λαμπής Γιάννος

Αργά το βράδυ χθες
Μπήκε στη πόλη, ένας άγνωστος.
Είχε γόνατα από ξύλο
Έτριζε και δεν μιλούσε.
Άλλοι τον είπανε μουγκό
Μα οι πιο πολλοί, τον φώναξαν τρελό.
Είχε στο λαιμό περασμένη μια θηλιά
Φτιαγμένη από λεπτή, τρίχινη κλωστή.
Στην άλλη άκρη είχε δεμένο το φεγγάρι.
Μέχρι να βρει τον πιο βαθύ γκρεμό
Τον πρόφτασε ο ήλιος.
Πέταξε τα ρούχα του και άνοιξε μια ομπρέλα
Ξάπλωσε στη μέση της πλατείας και καρτερούσε
Αρχίνησε να βρέχει.
Πέταξε την ομπρέλα και τραύλισε,
- Ο πρώτος του στίχος-
Έπειτα τον φώναζαν... Ποιητή!

Κάποια νύχτα, σε κάποιο μπαρ / Λαμπής Γιάννος

  

Βρικολακιάζεις σε μια πόλη σκουριασμένη, γεμάτη στημένα ξόβεργα,

κι είναι η κάθε σου νύχτα σαν μήτρα που ξεφυσά έχιδνες

δίχως έρωτα και σεβασμό, σκοτεινή και φονική,

κι εσύ αλυσοδεμένη περιφέρεσαι προκλητικά γυμνή

 

Τρέφεσαι με όνειρα βουτηγμένα σε φώτα νοσταλγίας

και κουβεντιάζεις μ’ άσπρα κι αγέλαστα φεγγάρια

και τα νεκρά φύλλα της καρδιάς σου, είναι πλέον,

γεμάτα δροσερές πηγές λυγμών

 

Σκελετωμένα σκυλιά  σε κοιτάζουν καχύποπτα

στην γωνιά του δρόμου και γρυλίζουν απειλητικά,

μα φεύγουν φοβισμένα μόλις τη θλίψη στα μάτια σου δουν

Πίσω απ’ το καπνό του τσιγάρου σου,

κερασμένο απ’ το πακέτο μου, είδα,

να λάμπει στο μισοσκόταδο η λευκή σου σάρκα

και τις  ρώγες των μαστών σου να διαγράφονται

οργισμένες κάτω απ΄ το διάφανο φόρεμα σου

βρεγμένο απ’ τα καυτά δάκρυα των καφετιών σου ματιών,

ίσα που πρόλαβα να δω την υγρή σου τη ματιά

και τρόμαξα, δεν τόλμησα να δω τα φλογισμένα μάτια σου

που καίγονταν και κάτι ήθελαν να πουν,

και το πληρωμένο φιλί σου, σφραγίδα από τότε στο στόμα μου,

σαν μια ξινή ανάμνηση ανακατεμένη

με την αλμύρα των δακρύων σου

Άραγε, με πόσα ονόματα σ’ έχουν φωνάξει

τα νυχτερινά αντρίκια πεινασμένα στόματα;

 

Τι σημασία όμως έχει κι αν δεν σε ξαναδώ;

εγώ θα σε ονομάσω, Αγία Γυνή.

Βουλιάζω /Λαμπής Γιάννος

Βουλιάζω μέσα στην άβυσσο της κενότητας,
πνίγομαι απ’ τη βαλτωμένη κοινοτυπία των όχλων,
η απόγνωση με πλημμυρίζει και γίνεται οργή 
κι η μελαγχολία τρόπος διαφυγής

Αγκαλιάζω με μανία τη ζωή και μ’ αγάπη το θάνατο,
χορταίνω με τη χαρά και ξεδιψώ με την απέραντη θλίψη,
αποζητώ τη μοναξιά κι ανασαίνω μέσα απ’ τη συντροφικότητα ,
μετατρέπω σε ποίηση τη κραυγή τ’ απελπισμένου

Δίνω γροθιά στη σάπια κοινωνία και ξοδεύω το αίμα μου
στην ανατολή ενός αναδυόμενου κόσμου μέσα
απ’ τα όνειρα του ορφανού και τις ελπίδες τ’ αδικημένου.

Φωνήεντα σε περίπτερο και Χειμερία Ζάλη: Παρουσίαση των Ποιητικών Συλλογών της Ελένης Αρτεμίου- Φωτάδου

«Veritas Regained» Η νέα εικαστική πρόταση της Ελένης Παυλοπούλου

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης ΔΙΑΤΟΠΟΣ παρουσιάζει τη νέα εικαστική πρόταση της Ελένης Παυλοπούλου με τίτλο “Veritas Regained ”

''Ένας καιρός θα 'ρθεί να κελαηδήσουμε όρθιοι

και στην ομορφιά γενναίοι.

Αργά-γρήγορα

τα πουλιά θα μας εξημερώσουν.''*

Μαρία Νεφέλη / Οδυσσέα Ελύτη

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος παρουσιάζει τη νέα εικαστική πρόταση της Ελένης Παυλοπούλου με τίτλο «Veritas Regained». Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 11 Μαΐου στις 8μμ. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 2 Ιουνίου.

  Η ενότητα Veritas Regained αποτελείται από έναν κύκλο έργων με αφετηρία τα σύγχρονα δράματα και τις συμφορές στον κόσμο. Πρόκειται για διφορούμενες αλληγορικές συνθέσεις με κυρίαρχο το μπλε ελεγειακό χρώμα. Σαν μια διάφανη λυπητερή τοιχοποιία με δραματικές σκηνές έντασης και απειλής που εναλλάσσονται με σκηνές εξέγερσης και απελευθέρωσης. Ένας προβληματισμός για την άλλη όψη των πραγμάτων, την υπαρξιακή παρουσία, την ελευθερία, την δημοκρατία, το κάλλος, τον έρωτα, την ευφροσύνη, την παραδείσια έκσταση ως αντίδοτα, στη φρίκη, στην απειλή, στον μετεωρισμό, στην πτώση, στην αλλοτρίωση, στην σκιώδη ζωή, στις ''εστίες πυρκαγιάς'', στην εθελούσια ύπνωση, στην δουλοπρέπεια, στα αλλεπάλληλα πένθη.  

Σύγχρονοι Δεσμώτες του Πλάτωνα που πιστεύοντας τα είδωλα για αληθινές παρουσίες προσώπων, χάνονται πλανεμένοι στον κόσμο των ψευδών ειδήσεων και της λήθης. Δεμένοι με αόρατες κλωστές και  παραδομένοι στην ομηρία του πνεύματος και του σώματος. Σαν πετρωμένα αιωρούμενα αγάλματα χωρίς μνήμη και χωρίς αντίσταση στη φθορά της χειραγώγησης. Ταυτοχρόνως αναδύονται εικόνες άφθαρτης Αναγέννησης που αναδεύουν τον χώρο-χρόνο και τις μορφές. Μορφές που πνέουν ξανά. Ερωτευμένοι  χορευτές που μάχονται να ξαναβρούν το πρόσωπό τους, αγγελτήρια μουσικά όργανα, ιπτάμενα πουλιά με πελώριες φτερούγες σαν άγγελοι, τρεχαλητά αλόγων - γυμνά σώματα - το παρθένο μέρος των πραγμάτων. Η ξανακερδισμένη αλήθεια.

Η Ελένη Παυλοπούλου σπούδασε ζωγραφική με καθηγητή τον Δημ. Μυταρά, όπως και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με υποτροφία του ΙΚΥ (Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών) κατά το διάστημα 1992-1997.  Έχει μεταπτυχιακές σπουδές με Υποτροφία του ΙΚΥ στη Ζωγραφική, στην ΑΣΚΤ με καθηγητή τον Τάσο Χριστάκη.    Έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, στο Παρίσι, στην Κωνσταντινούπολη και στις Βρυξέλλες το 2014 υπό την Αιγίδα της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ε.Ε., ενώ έχει λάβει μέρος σε διεθνείς Art Fairs σε Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική και Ασία: Art Athina, Art London, Art Istanbul, Art Busan στη Ν.Κορέα. Το 2017 έλαβε μέρος στην Μπιενάλε του Πεκίνου προσκεκλημένη  του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θες/νίκης, στην έκθεση ‘’Το Σώμα Η Ψυχή  Ο Τόπος’’ σε επιμέλεια της Διευθύντριας του ΚΜΣΤ Μαρίας Τσαντσάνογλου και της Διευθύντριας του ΚΣΤΘ Συραγούς Τσιάρα, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Κίνας. Επίσης έχει παρουσιάσει το έργο της στη Νέα Υόρκη στην έκθεση : ‘’Γυναίκα, Μητέρα, Κόρη, Σύζυγος, Φίλη…’’υπό την επιμέλεια της διεθνούς επιμελήτριας και Kαθηγήτριας Ιστορίας της Τέχνης, Θάλειας Βραχοπούλου στην President’s Gallery ,στο Jay College, ΝΥ.

 Έχουν επιμεληθεί ατομικές της εκθέσεις ο Μάνος Στεφανίδης, η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν, η Συραγώ Τσιάρα, η Θάλεια Βραχοπούλου και ο Ισπανός ελληνιστής συγγραφέας Πέδρο Ολάγια, μεταξύ άλλων. Έργα της φιλοξενούνται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, μεταξύ των οποίων η Καλλιτεχνική Συλλογή της Εθνικής Τράπεζας στην  Αθήνα και στο Λονδίνο, η Τράπεζα του Ομίλου Πειραιώς, η Συλλογή Κοπελούζου, το Μουσείο Φρυσίρα, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και πολλές άλλες συλλογές στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αμερική.

 Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Ιουνίου 2018  και θα είναι ανοιχτή κατά τις ακόλουθες ώρες: Δευτέρα –Παρασκευή 5.00μμ. – 8.00 μμ. Σάββατο 11.00 πμ. – 1.00 μμ.

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης ΔΙΑΤΟΠΟΣ βρίσκεται στην οδό Κρήτης 11, τηλ. 22-766117, email: info@diatopos.com, website: www.diatopos.com

Η Κύπρος στον Διαγωνισμό της Eurovision

Η κατάταξη των Τραγουδιών της Κύπρου που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό της Eurovision

γράφει ο Βενέτης Βενετίου

Λίγο πριν από τον Διαγωνισμό τραγουδιού του 2018 της Eurovizion προσπαθήσαμε να κατατάξουμε τα τραγούδια της Κύπρου που έλαβαν μέρος από το 1981 μέχρι και φέτος. Ως κριτήρια για την δική μας προσωπική κατάταξη, ήταν η μουσική, ο στίχος, η θέση και οι βαθμοί που έλαβαν αλλά κυρίως τα ακούσματά μας. Η Κύπρος ποτέ δεν κατάφερε να βρεθεί σε θέση ψηλότερη από την 5^η παρά το γεγονός ότι ορισμένες χρονιές έστειλε πολύ όμορφα τραγούδια, είτε σε αγγλικό είτε σε ελληνικό στίχο, που θα μπορούσαν να αποφέρουν μία καλύτερη θέση.

Η κατάταξή λοιπόν με βάση τα δικά μας κριτήρια είναι η παρακάτω, αν και πιστεύουμε πως οι απόψεις των αναγνωστών, ακροατών  πιθανόν αν είναι τελείως διαφορετικές.

Δεν θα κατατάξουμε την συμμετοχή του 1988: Εκείνη την χρονιά ο Γιάννης Δημητρίου και Scott Adams εκπροσωπούν την Κύπρο, με το τραγούδι: Θυμάμαι. Ένα τραγούδι που ποτέ δεν θα ακουστεί καθ΄ όσον η συμμετοχή αυτή αποχώρησε πριν την έναρξη του διαγωνισμού.

35^η θέση: 1986 η Ελπίδα τραγουδά: Τώρα ζω και καταλαμβάνει την τελευταία θέση, 20^η με μόλις 4 βαθμούς. Στίχοι: Πέτρος Γιαννάκης Μουσική: Πέτρος Γιαννάκης και Φοίβος Γαβρής Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=sFgctigN_R4

34^η θέση: 1993 : Οι Κυριάκος Ζουμπουλάκης και ο  Δήμος Βαν Μπέκε τραγουδούν : Μη σταματάς και με 17 βαθμούς έφτασαν την 19^η θέση. Στίχοι Ροδούλας Παπαλαμπριανού και Μουσική: Αρίστος Μοσχοβάκης Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=UfzBpo0exAQ

33η θέση: Το 1984 το τραγούδι «Άννα- Μαρία – Ελένα» με τον Andy Paul καταλαμβάνει την 15^η θέση με 31 βαθμούς Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=at2gcCfELMs&t=2s

32η θέση: Το 1990 ο Χάρης Αναστασίου τραγουδά: Μιλάς πολύ και με 36 βαθμούς έφτασε μέχρι και την 14^η θέση: Οι στίχοι είναι του Αναστάζιο και η μουσική του John Vickers Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=fGFb9Dngosg

31η θέση: Το τραγούδι «Μόνικα» τραγουδήθηκε από το συγκρότημα : Island το 1981. Κατέλαβε την 6^η θέση λαμβάνοντας 69 βαθμούς Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=grdG-bNDdQs

30η θέση: 2005: Ο Κωνσταντίνου Κωνσταντίνος γράφει το τραγούδι: "Ελα Ελα". Με 46 βαθμούς φτάνει την 18^η θέση. Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=nweOwnxKrdw

29η θέση: 1999: Η Μαρλαίν Αγγελίδου τραγουδά: Θάναι έρωτας και με μόλις 2 βαθμούς καταλαμβάνει την 22^η θέση Στίχοι: Ανδρέας Καρανικόλας, Μουσική: Γιώργος Καλλήςhttps://www.youtube.com/watch?v=sdikjoqTLr8

28η θέση: 1989: ο Γιάννης Σαββιδάκης και η Φανή Πολυμέρη τραγουδούν: Απόψε ας βρεθούμε και καταλαμβάνουν την 11^η θέση με 51 βαθμούς. Οι στίχοι είναι της Έφης Μελετίου και η Μουσική του Μάριου  Μελετίου Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=9HlldYCQXKI

27η θέση: 1996: Ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου ερμηνεύει το τραγούδι: Μόνο για μας και παίρνει την 9^η θέση με 72 βαθμούς. Μουσική: Γεωργαλλής Ανδρέας Στίχοι: Παπαλαμπριανού Ροδούλα Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=3mJq1-6psws

26η θέση: 2003: Ο Στέλιος Κωνσταντάς γράφει μουσική και στίχους, τραγουδά το: "Feeling Alive" και με 15 βαθμούς βρίσκεται στην 20^η θέση Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=EmJuQIUIe3Q

25η θέση: 2012: "La La Love" από την Ήβη Αδάμου και η Κύπρος στην 16^η θέση με 65 βαθμούς Δημιουργοί του τραγουδιού οι : Alex Papaconstantinou Björn Djupström Alexandra Zakka Viktor Svensson Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=MtMHBXO_n48

24η θέση: 1998:Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης με το τραγούδι: Γένεσις κερδίζει την 11^η θέση με 37 βαθμούς. Στίχοι: Ζήνωνας Ζεντίλης και μουσική του Μιχάλη Χατζηγιάννη To ακούτε: https://www.youtube.com/watch?v=NXZenKDKuTI

23η θέση: 2013:  Στίχοι Ζήνων Ζηντίλης και Μουσική: Ανδρέας Γεωργαλλής και το τραγούδι αν με θυμάσαι από την Δέσποινα Ολυμπίου. Δεν προκρίθηκε στον τελικό Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=Ekx8mT-fR80

22η θέση: 2010: Το τραγούδι: "Life Looks Better in Spring" ερμηνεύεται από τους: Τζον Λίλιγκριν και  The Islanders. Καταλαβάνει την 21η θέση με 27 βαθμούς. Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=ZGNtoR2hom4

21η θέση: 2000: Το συγκρότημα Voice τραγουδά : Νόμιζα. Λαμβάνει 8 βαθμούς και φτάνει στην 21η θέση.Στίχοι και Μουσική: Αλέξανδρος Παναγή Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=gfEQgWWUY3U

20η θέση: 2009: Η Χριστίνα Μεταξά σε στίχου και μουσική του Νικόλαου Μεταξά τραγουδά το : "Firefly" Δεν προκρίνεται στον τελικό του διαγωνισμού Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=1Xliy2X6yxw

19η θέση: 2006: Η Αννέτ Αρτάνι στίχους και μουσική: Πήτερ Γιαννάκη τραγουδά το: Why Angels Cry Δεν προκρίνεται στον τελικό του διαγωνισμού Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=cXXQIbxL110

18η θέση: 2011: Σαν άγγελος σ΄ αγάπησα τραγούδησε ο Χρήστος Μυλώρδος. Δεκ προκρίθηκε στον τελικό του διαγωνισμού. Μουσική: Ανδρέας Αναστασίου και στίχοι: Μιχάλης Αντωνίου Το ακούτε: https://www.youtube.com/watch?v=1t0czUf9nJU

17η θέση: 1992: Η Ευριδίκη Σοφοκλέους ερμηνεύει: Ταιριάζουμε. Λαμβάνει 57 βαθμούς και φτάνει την 11^η θέση. Στίχοι και μουσική: Γιώργος Θεοφάνους Το ακούτε:

https://www.youtube.com/watch?v=DdFHIJUt2wU

16η θέση: Το τραγούδι: Το κατάλαβα αργά, το τραγούδησε η Λία Βίσση και κατέλαβε την 16^η Θέση με 15 βαθμούς. Στίχοι και Μουσική της ίδιας Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=bF6CFE2amv8

15η θέση: 1991 και η Έλενα Πατρόγλου τραγουδεί: SOS  και καταλαμβάνει την 9^η θέση με 60 βαθμούς Στίχοι: Ανδρέας Χρίστου και Μουσική: Κύπρος Χαραλάμπους Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=xVZlVbcasCE

14η θέση: 2008: Η Ευδοκία Καδή σε μουσική του Νίκου Ευαγγέλου και στίχους του Βαγγέλη Ευαγγέλου τραγουδά: "Femme Fatale" Δεν προκρίνεται στον τελικό Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=GyE50qmyPvM

13η θέση: Το τραγούδι «Η αγάπη ακόμα ζει» το 1983 τραγουδήθηκε από τον Σταύρο Σιδερά και την Κωνσταντίνα. Βρέθηκε με 26 βαθμούς στην 16η θέση. Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=_0ncDTq0zh4

12η θέση: Το 1987 η Αλέξια (Βασιλείου) τραγουδά το Άσπρο – Μαύρο και καταλαμβάνει την 7^η θέση με 80 βαθμούς. Οι στίχοι της Μαρίας Παπαπαύλου και η Μουσική του Άντρου Παπαπαύλου.  Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=xrIm4r2f5aQ

11η θέση: Είμαι Άνθρωπος και γω τραγουδά η Ευριδίκη Σοφοκλέους το 1994 και με 51 βαθμούς φτάνει στην 11^η θέση. Στίχοι και Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=o-kKTRp2LO4

10η θέση: Ο Αλέξης Παναγή σε στίχους και μουσική που έγραψε ο ίδιος το 1995 τραγουδά : στη Φωτιά και με 79 βαθμούς φτάνει την 9^η θέση Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=LMfRj5stHdI

9η θέση: 2018: "Fuego" τραγουδά η Ελένη Φουρέιρα. Μουσική: Geraldo Sandell, Viktor Svensson Στίχοι: Alex Papaconstantinou Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=54PHdAEmJkM Το τραγούδι έλαβε στον τελικό 436 ψήφους και ήρθε στη 2η θέση. 

8η θέση: Το 2002 ο Γιώργος Θεοφάνους γράφει την μουσική και τους στίχους του"Gimme". Το τραγουδούν οι One  και καταλαμβάνουν την 6^η θέση με 85 βαθμούς. Το ακούτε:  https://www.youtube.com/watch?v=xAzzUjoyHc0

7η θέση: 2007:  Η Ευριδίκη Σοφοκλέους τραγουδά:        "Comme Ci, Comme Ça" Μουσική: Κοργιαλάς Δημήτρης//Στίχοι: Γιαννόπουλος Ποσειδώνας Δεν προκρίνεται στον τελικό του Διαγωνισμού. Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=bLpM5gMpUkI

6η θέση: 2015: Ο Γιάννης Καραγιάννης τραγουδά: "One Thing I Should Have Done" και με μόλις 11 βαθμούς καταλαμβάνει την 22^η θέση . Στίχοι και Μουσική: Mike Connaris Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=tXU2Hehc4wY

5η θέση: Η Άννα Βίσση το 1982 τραγουδά « Μόνο η Αγάπη» και φτάνει την 5^η θέση με 85 βαθμούς Και η Μουσική αλλά και οι στίχοι είναι της Άννας Βίσση  Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=S8HVS1DePZk

4η θέση: 2016: Οι Minus One τραγουδούν "Alter Ego" και καταλαμβάνουν την 21^η θέση με 96 βαθμούς. Στίχοι και μουσική: Thomas G:Son / Minus One Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=idUxTqmCFR0

3η θέση: 2017: Το τραγούδι "Gravity" με τον Χόβιγκ, λαμβάνει 68 βαθμούς και παίρνει την 21^η θέση. Οι στίχοι και η μουσική είναι του Thomas G:Son Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=bxfQn7riJxo

2η θέση: 2004 Και η Λίζα Ανδρέους καταλαμβάνει την 5^η θέση με το τραγούδι: "Stronger Every Minute" Λαμβάνει 170 βαθμούς. Στίχοι και Μουσική: Mike Connaris Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=Dq4RNHax5ow

1η θέση: Οι Χαρά και ο  Ανδρέας Κωνσταντίνου το 1997 τραγουδούν : Μάννα μου και με 98 βαθμούς καταλαμβάνουν την 5^η θέση Στίχοι και Μουσική: Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου Το ακούτε:https://www.youtube.com/watch?v=Fw6pHabuXzM&start_radio=1&list=RDFw6pHabuXzM

Θα πρέπει / Ζυμπουλάκης Στέφανος

Στην Εύη Μελανίδου

Πρωινό στο ωδείο 8.30 π.μ

Θα πρέπει ….

Θα πρέπει ….

Θα πρέπει ….

Τα άλλοτε πράσινα μάτια της αγάπης

να ξαναφτιάξουν τη φωλιά τους.

Φωλιά στην ηρεμία του πάθους

της ζωής και του απέραντου πελάγου.

Ένα βιολί στο πιάνο της ψυχής σου

η καρδιά μου κι η καρδιά σου .

Ακούω τις φωνές των λύκων

Η Αμμόχωστος Αγαπημένη

μα εσύ του ονείρου Άνοιξη

Χαϊδολογάς το περιστέρι

του βουνού  το πράσινο

μα ο έρωτας νυστέρι

Λάρνακα 30 Ιαν 2010