Το παλάτι
κοιμάται ύπνο βαθύ,
τον ύπνο του δικαίου∙
κανένα όνειρο δε σκαρφαλώνει
στη σκέψη του, καμιά σκέψη στο μυαλό του∙
όλα στο παλάτι παραδομένα στον ύπνο τους,
τον ύπνο του δικαίου.
‘Όμως ένα σκυλί ξαγρυπνά∙ ένα σκυλί
κόβει βόλτες ανήσυχο στην Πόλη.
Μάταια κάνει προσπάθειες ν ‘ακουστεί∙
μάταια ουρλιάζει μέσα στη μοναξιά του∙
όλα στο παλάτι κοιμούνται ύπνο βαθύ,
τον ύπνο του δικαίου.
Όμως ένα σκυλί ψυχανεμίζεται πράγματα
που δύσκολα περνούν στο παλάτι∙
ανιχνεύει μυρουδιές που δεν ερεθίζουν
την όσφρηση του παλατιού∙
φτάνουν στ ‘αυτιά του περίεργοι ήχοι,
αδιόρατες σκιές αναδύονται στο προσκήνιο,
η νύχτα βγάζει σημεία και τέρατα.
Σημεία και τέρατα καταλαμβάνουν αίφνης
τους διαδρόμους∙ και το παλάτι κοιμάται ύπνο βαθύ,
τον ύπνο του δικαίου,
χωρίς όνειρα στη σκέψη του, χωρίς σκέψεις
στο μυαλό του.
Το παλάτι δεν ακούει τα βήματα που πλησιάζουν∙
δεν οσμίζεται το χνώτο που βάρυνε την ατμόσφαιρα∙
δε βλέπει το χέρι που απειλητικό σηκώνεται στον αέρα∙
τις πόρτες π ‘ανοιγοκλείνουν οι παρακοιμώμενοι,
τους συνωμότες που κρύβονται στο μανδύα
των σωματοφυλάκων, τα σημεία και τέρατα
που διαδραματίζονται μέσα στο παλάτι.
Το σκυλί ουρλιάζει μέσα στον πόνο του∙
ματαίως αγωνίζεται ν ‘ακουστεί∙ ματαίως γδέρνει
τον ύπνο του παλατιού∙ το βλέπει που το παλάτι
με τίποτα δεν ξυπνάει∙ με τίποτα το παλάτι δε σώζεται,
όταν όλα τα αισθητήρια του όργανα πέσαν σ ‘αχρηστεία,
όλοι οι σεισμογράφοι του σε αδράνεια,
κανένας δε σώζει το παλάτι!...
τον ύπνο του δικαίου∙
κανένα όνειρο δε σκαρφαλώνει
στη σκέψη του, καμιά σκέψη στο μυαλό του∙
όλα στο παλάτι παραδομένα στον ύπνο τους,
τον ύπνο του δικαίου.
‘Όμως ένα σκυλί ξαγρυπνά∙ ένα σκυλί
κόβει βόλτες ανήσυχο στην Πόλη.
Μάταια κάνει προσπάθειες ν ‘ακουστεί∙
μάταια ουρλιάζει μέσα στη μοναξιά του∙
όλα στο παλάτι κοιμούνται ύπνο βαθύ,
τον ύπνο του δικαίου.
Όμως ένα σκυλί ψυχανεμίζεται πράγματα
που δύσκολα περνούν στο παλάτι∙
ανιχνεύει μυρουδιές που δεν ερεθίζουν
την όσφρηση του παλατιού∙
φτάνουν στ ‘αυτιά του περίεργοι ήχοι,
αδιόρατες σκιές αναδύονται στο προσκήνιο,
η νύχτα βγάζει σημεία και τέρατα.
Σημεία και τέρατα καταλαμβάνουν αίφνης
τους διαδρόμους∙ και το παλάτι κοιμάται ύπνο βαθύ,
τον ύπνο του δικαίου,
χωρίς όνειρα στη σκέψη του, χωρίς σκέψεις
στο μυαλό του.
Το παλάτι δεν ακούει τα βήματα που πλησιάζουν∙
δεν οσμίζεται το χνώτο που βάρυνε την ατμόσφαιρα∙
δε βλέπει το χέρι που απειλητικό σηκώνεται στον αέρα∙
τις πόρτες π ‘ανοιγοκλείνουν οι παρακοιμώμενοι,
τους συνωμότες που κρύβονται στο μανδύα
των σωματοφυλάκων, τα σημεία και τέρατα
που διαδραματίζονται μέσα στο παλάτι.
Το σκυλί ουρλιάζει μέσα στον πόνο του∙
ματαίως αγωνίζεται ν ‘ακουστεί∙ ματαίως γδέρνει
τον ύπνο του παλατιού∙ το βλέπει που το παλάτι
με τίποτα δεν ξυπνάει∙ με τίποτα το παλάτι δε σώζεται,
όταν όλα τα αισθητήρια του όργανα πέσαν σ ‘αχρηστεία,
όλοι οι σεισμογράφοι του σε αδράνεια,
κανένας δε σώζει το παλάτι!...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ ‘’
ΕΚΔΟΣΗ: 1987
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου