Αρχοντικό που αγκάλιασες
Τη γοητεία της αρχιτεκτονικής
Σε θαύμασαν ποιητές
Των γραμμάτων ειδήμονες
Τι κρίμα
Που σ' έθαψαν
Μαζί με τα
Ντουβάρια σου
Κάτω από το φεγγάρι
Της νύχτας
Θύμησες και μνήμες
Που κουβαλούσες
Γκρεμίστηκαν κι' αυτές
Κόσμημα
Της πόλης του Ζήνωνα
Ωραία θα ήταν
Να επόπτευες
Ακόμη τους περαστικούς
Ανθοφορείς
Διανύοντας της ιστορίας
Το κάλλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου