Ειρήνη Ανδρέου: Τρία [3]ποιήματα

 Η ποίηση της κας Ειρήνης Ανδρέου έχει καταγγελτικό χαρακτήρα. 

Αντιτίθεται με το λόγο της στην αδικία του κόσμου 

και ο καθένας από εμάς μέσα στους στίχους της μπορεί να βρει 

κάτι από τον εαυτό του και τη χαμένη ανθρωπιά του κόσμου 

Δημήτριος Γκόγκας

Δεν είχα επιλογή....

Το τελευταίο καλοκαίρι κάτι άλλαξε σε μένα.

όπως καθόμουνα κι αγνάντευα το πέλαγος.

Μου μίλησαν οι βράχοι με μια πέτρινη μιλιά .

κι όλο το είναι μου σείστηκε σαν εγκέλαδος.

Μου 'παν πως ήταν ποιητές που ‘γιναν πέτρες

γιατί πονούσανε κι υπέφεραν πολύ ,

με μια πένα και μια ευαίσθητη ψυχή

το άδικο να πολεμούν κι όλοι να τους κτυπούν.

Κι εκεί που μου μιλούσανε με πέτρινη φωνή

ήρθαν στη σκέψη μου αυτοί, εσύ , οι άλλοι

κι έφτυσα χάμω, κι είπα «δεν έχω άλλη επιλογή,

πέτρα θα γίνω»!.Κι ' έγινα πέτρα! Δεν είχα επιλογή…..

**

Σαν καινούργιος Διογένης

Είναι στιγμές που νιώθω

πως τούτος ο κόσμος δεν είναι για μένα

ή πως γεννήθηκα σε λάθος χρόνο.

Είναι στιγμές που δεν θέλω να μιλώ

αφού σας βολεύει το ψέμα...

Να κλάψω ζητώ σ' ένα ώμο...

Ένα μόνο!

Υπάρχει, ρωτάω, σε τούτο

τον κόσμο;

Σαν καινούργιος Διογένης με φανάρι

έναν άνθρωπο μονάχα αναζητώ...

και μια τον βρίσκω και μια τον χάνω

πίσω από μάσκες παίζει κρυφτό.

Ένα προφίλ φανταχτερό

και μία σάπια κοινωνία από πίσω,

με το φανάρι πια σβηστό,

ξεγελώ τον εαυτό μου για να ζήσω

και μια ζωή που μου 'λαχε

έτσι ανούσια στο ψέμα να σκορπίσω.

Είναι στιγμές που θέλω

όλο τον κόσμο ν' αγκαλιάσω να φιλήσω..

Αλήθεια σας λέω, το θέλω τόσο!

Θέλω τον έρωτα τον όμορφο να ζήσω

μία στιγμή πριν ξεψυχίσω.

Αλήθεια σας λέω, το θέλω τόσο.

Είναι οικτρό πως έζησα να μετανιώσω...

***

Μια συνήθεια κι αυτή

Καλημέρα ξανά ,

καλημέρα κοσμάκη

καλημέρα βουλή.

Καλημέρα καλύβα,

καλημέρα κονάκι

και του δρόμου πουλί

Καλημέρα σε σένα

εκεί στα ψηλά

που σε πτώμα πατάς.

Καλημέρα σε σένα

που κρυώνεις , πεινάς

και τα άστρα μετράς.

Καλημέρα φτωχοί

καλημέρα χορτάτοι,

μια συνήθεια κι αυτή.

Καλά είσαι; Ρωτάς

και γυρίζεις την πλάτη.

Συνήθεια είν’ κι’ αυτή!