Εντάξει! Να
δεχτούμε πως τρώμε
τις ώρες μας
με πράγματα
που δε τρώγονται∙
να δεχτούμε
πως τα στομάχια
όσο
καλοπροαίρετα και να είναι
δυσκολεύονται
να χωνέψουν
την Ποίηση
και την
επιστρέφουν άθικτη
στους Ποιητές
της∙
να δεχτούμε
ακόμα πως η Ποίηση
όσο και να
προσπαθήσει δε μπορεί
να
πολλαπλασιάσει τον άρτο να κορέσει
την πείνα των
νηστικών.
Μπορεί να
κάνει όμως κάτι καλύτερο!
μπορεί να
σμικρύνει τα στομάχια μας,
να μην έχει το
ένα στο στομάχι του
ή και να τα
κάνει ν’αρχίσουν σιγα σιγά τη τροφή
να τη
μοιράζονται με τον δίπλα τους
κοιτάζοντας
τον ίσα στα μάτια
χωρίς να
ντρέπονται για το μέγεθος
του στομαχιού
τους!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΄΄ΔΟΚΙΜΙΑ Η ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ΄΄
ΕΚΔΟΣΗ 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου