Σε νοιώθω τόσο κοντά μου σαν να ’σαι η σκιά μου,
ανοίγω το βήμα μου να σε προφτάσω
κι απλώνω τα χέρια για να σ’ αγκαλιάσω,
μετά τα κλείνω στο στήθος μου
αλλά είν’ άδεια από σένα, τα σφίγγω όμως δυνατά
σαν να μην θέλω να σ΄ αποχωριστώ
ανοίγω το βήμα μου να σε προφτάσω
κι απλώνω τα χέρια για να σ’ αγκαλιάσω,
μετά τα κλείνω στο στήθος μου
αλλά είν’ άδεια από σένα, τα σφίγγω όμως δυνατά
σαν να μην θέλω να σ΄ αποχωριστώ
Νοιώθω το σώμα σου να ριγεί
σαν κλείνω τα μάτια και σου φιλώ τα χείλη,
όνειρο είναι, το ξέρω, άλλα δεν θέλω άλλα,
παρά μόνο τα δικά σου κι ας είναι μακριά
σαν κλείνω τα μάτια και σου φιλώ τα χείλη,
όνειρο είναι, το ξέρω, άλλα δεν θέλω άλλα,
παρά μόνο τα δικά σου κι ας είναι μακριά
Σε νοιώθω σαν αέρα στα στήθη μου βαθιά
και φοβάμαι να εκπνεύσω
μήπως γλιστρήσεις από μέσα μου κι εσύ
κι έτσι για πάντα μείνει όνειρο στο κορμί μου
η δικιά σου η ανάσα.
και φοβάμαι να εκπνεύσω
μήπως γλιστρήσεις από μέσα μου κι εσύ
κι έτσι για πάντα μείνει όνειρο στο κορμί μου
η δικιά σου η ανάσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου