Η ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ / Δημήτριος Γκόγκας

Α΄βραβείο στην κατηγορία Μουσικού στίχου 

στον 7ου Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 

του ΕΠΟΚ (Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων) 

Η Προσφυγιά δεν έχει γκρίζο χρώμα.
 Έχει το χρώμα των λαών όλης της γης.
Πίνακας γίνεται σ΄ αναστημένο σώμα.
Λιβανιστήρι σε ανάταση ψυχής.

Αγνάντια κάθεται στης Κύπρου τα πελάγη.
Στης Αφροδίτης δίνει φόρο, υποτελώς.
Μες στη καρδούλα της φωλιάζουνε τρεις μάγοι.
Και η φωνή της, η φωνή του καθενός.

Σε χρυσοπράσινη γραμμή τα σύνορα φυλάει.
 Κουράγιο μάνα, κάμε το νόστο προσμονή.
Περνούν τα χρόνια. Μα νια και δεν γερνάει.
Κάθε που άγγελος της δίνει ένα φιλί.

Απλώνει τα φτερά της μαδημένα.
Κι ο αγνοούμενος δεμένος καταγής.
Ρόγχος θανάτου. Τα παιδιά σημαδεμένα.
Αλφαβητάρια μιας παγκόσμιας σιωπής.