ΠΙΝΑΚΑΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Κάθομαι στο κατάστρωμα
και σκέφτομαι ότι δεν υπάρχουν πατρίδες.
Το βαθύ μπλε προτρέπει: Σκούπισε τις σκέψεις
μόνο κοίτα
αλλά το μελένιο του σούρουπου
δαμάζει τα χρώματα του πίνακα.
Το πινέλο χορεύει τρελά
στα χέρια του παντοτινού θεού
που ζωγραφίζει ασταμάτητα
όσα ο ζωγράφος θα απεικονίσει αργότερα.
Ο Ποσειδώνας φορτωμένος τους πνιγμένους του
μου λέει πως θα μπορούσα να περπατήσω
στους αφρούς των κυμάτων
αρκεί να μην στρέψω το βλέμμα στο βυθό.
Όμως
το καράβι που φεύγει
το καράβι που απομακρύνεται
είναι φορτωμένο τη μνήμη μου.

Πληγείσες Περιοχές/Γυμνές Ιστορίες,2016,Μελάνι