Απ΄ τις πληγές τις αμυχές
το αίμα τρέχει
Τότε σαν το μικρό παιδί
Σπαράζω
Και χαράζω
Στους τοίχους
Ονόματα χαμένων
Σκοτωμένων
Αγνοουμένων
Νεκρών αδελφών
Συμμαθητών
Και απόντες άπαντες
Να με παρηγορήσουν
Ο Νίκος ο συμμαθητής μου
Που τον ψάχνουν οι δικοί του
Και η μάνα του τρελάθηκε
Ο αγνοούμενος Συνέσιος
Που ο πατέρας του πεθαίνοντας
Ψιθύριζε
Συνέσιε Συνέσιε
Και πού των ισχυρών η σύνεση.
το αίμα τρέχει
Τότε σαν το μικρό παιδί
Σπαράζω
Και χαράζω
Στους τοίχους
Ονόματα χαμένων
Σκοτωμένων
Αγνοουμένων
Νεκρών αδελφών
Συμμαθητών
Και απόντες άπαντες
Να με παρηγορήσουν
Ο Νίκος ο συμμαθητής μου
Που τον ψάχνουν οι δικοί του
Και η μάνα του τρελάθηκε
Ο αγνοούμενος Συνέσιος
Που ο πατέρας του πεθαίνοντας
Ψιθύριζε
Συνέσιε Συνέσιε
Και πού των ισχυρών η σύνεση.
Το φωνήεν σώμα, 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου