Έλα / Μυριάνθη Παναγιώτου- Παπαονησιφόρου

Η νύχτα πήζει τώρα 
ώρα την ώρα τα σκοτάδια της 
άδεια της ειμαρμένης τα χαμόγελα
Έλα, μου γνέφουν οι ωραίοι αγαπημένοι 
Μένει το ναι στα χείλη μου να κρέμεται 
τεφρή κατάφαση 
ύστατο σέλας θανάτου.