Τέσσερις πράξεις για την ημέρα.

Πρωινό

Να και πάλι εκείνη η μορφή. 
Σκιά από την καρδιά μας που ξύπνησε και περπατά.
Μέσα από τους ατσάλινους τοίχους
αναζητά εκείνο τον πέτρινο τάφο
όπου οι συνθήκες Ανάστασης θα είναι τόσο προσφιλείς.

Μεσημέρι

Δι ευχών των Αγίων …
Στα ανώγεια των πράξεών μας,
φύονται τα μίση και τα πάθη στεγνά
Η μορφή φορά τους μανδύες της φτώχειας.
Ταπεινά εκλιπαρούμε στεφάνια χρυσοκέντητα.

Απόγευμα

Νωρίς το απόγευμα οι σκαπανείς ανοίγουν νέους τάφους.
Να κουρνιάσει στα βάθη της γης το φεγγάρι.
Ήλιος ζεστός συνεχίζει να πλάθει ένα νέο κόσμο.
Τον απλώνει, τον στεγνώνει, τον διπλώνει
τον βάζει στο χρονοντούλαπο.

Βράδυ

Αγόρασε τις κλειδωνιές κανείς δεν θα αναστηθεί.
Εκείνος πλέκεται με τις λέξεις σταυροβελονιά
Μεσάνυχτα θα φανεί ο νικητής του θανάτου
κρατώντας στο χέρι τη σκιά του. 

Τις σκιές όλων μας.