Οι μαθητές της
τάξεως Γ’2
εμπνευστήκανε από το ποίημα
«Ένας αγνοούμενος» του Άντη Κανάκη
και
φτιάξανε ένα δικό τους.
Το Ποίημα είναι αναδημοσίευση
από την Εφημερίδα του
Σχολείου
Εμένα μη με
γυρεύετε με τη φωτογραφία.
Πολλούς έτσι
γυρεύουν.
Μα κανένα δε
βρίσκουν.
Είμαι ένα
κυκλάμινο,
που φύτρωσε σ
‘ ένα βράχο,
σε μια
βουνοκορφή στον Πενταδάχτυλο.
Μη με κόψετε
όμως.
Αφήστε με να
μεγαλώσω.
Είμαι η χρυσή
αμμουδιά
και το γαλανό
κύμα της Αμμοχώστου.
Είμαι το
αρχαίο καράβι της Κερύνειας
που ταξιδεύει
στην καταγάλανη θάλασσα
και περιμένει
τη λευτεριά.
Είμαι νερό απ’
την αγιασμένη πηγή στο μοναστήρι του Αποστόλου Αντρέα.
Είμαι ένα
πορτοκάλι στην πανέμορφη Μόρφου.
Είμαι ένα
κατάλευκο σπίτι στο Λευκόνοικο, στην Άσσια, στη Λάπηθο…
Ένα περιστέρι
στον Άγιο Αμβρόσιο,
ένα δεντράκι
στην Πεντάγυια.
Μη με κόψετε.
Αφήστε με να μεγαλώσω.
Είμαι τα έρημα
σπίτια,
που με λαχτάρα
περιμένουν την επιστροφή.
Είμαι μια
ακτίνα του ήλιου φωτεινή,
ένα άστρο κι
απ’ τον ουρανό σάς κοιτάω.
Είμαι ένας
αγνοούμενος, από τους 1619,
και περιμένω
την λευτεριά της αγαπημένης μας πατρίδας…
Α΄Δημοτικό Σχολείο Τσερίου (Σχολική Χρονιά 2013-1014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου