Φεύγει όπου να ναι το φθινόπωρο
όμως ακόμα μυρίζει καλοκαίρι
κοιτάζω τα πεσμένα φύλλα ,νοσταλγώ τα περασμένα
τότε που η παιδική μας αθωότητα ανθούσε
γνωρίζαμε τι πάει να πει χειμώνας ,κρυώναμε
βλέπαμε τον ήλιο να σιγοκαίει και λιώναμε
λαχταρούσαμε να μεγαλώσουμε
θέλαμε να ζήσουμε λεύτεροι ,σαν βασιλιάδες
μα τώρα πια λέω πως μετάνιωσα
φοβάμαι πως θα πεθάνουμε σκλάβοι της συνήθειας
εμείς οι ασυγκράτητοι εραστές του ονείρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου