Το χώμα,ξένε,που πατάς,
της σκλαβωμένης γης μου,
σαν σου μιλά,δεν απαντάς,
στη γλώσσα της φυλής μου.
Ήρθες εχθρός, κατακτητής
να διώξεις τα παιδιά μου,
ήθους και δίκιου αρνητής,
να αλλάξεις την καρδιά μου.
Το χώμα, ξένε, που πατάς,
με τη σκλαβιά λερώνεις,
σαν τον αφέντη περπατάς
και τύψεις με χρεώνεις.
Είναι με αίμα Ελληνικό,
πλούσια ποτισμένο,
δεν σε σηκώνει τούτη η γη
ούτε και πεθαμένο.
Κοντεύει η ώρα σου ληστή,
να πας εις την σπηλιά σου,
σ αυτό τον τόπο μη μιλάς,
δεν ξέρει την μιλιά σου.
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου