ΓΙΑΤΙ;
Γιατί του χρόνου οι δείχτες
σταματούν
όταν στα χέρια σου με παίρνεις
κι ενώ πεθαίνω μ' ανασταίνεις
και μ' ανεβάζεις εις τα ύψη τ'
ουρανού;
Κι ενω η καρδιά μου πλημμυρίζει
με ήλιο, φως και ζεστασιά
-ειν τόσο όμορφα εκεί ψηλά-
γιστί μου δίνεις μια και με
γκρεμμίζεις;
Γιατί , πές μου ΓΙΑΤΙ;
Γιατί το είναι μου εγώ να σου
προσφέρω
και να'ναι τόσο ασήμαντο για
σένα;
γιατί ν΄αφήνεις ψίχουλα για
μένα;
Θαρρείς πως σε ρωτώ ; Θαρρείς
δεν ξέρω;
Όχι! Δεν σε ρωτώ να μ'
απαντήσεις.
Παράπονο πικρό ειναι το γιατί...
Γιατί σκοτώνεις μια ανθρώπινη
ψυχή
σαν δεν μπορείς με την καρδιά να
αγαπήσεις;
Γιατί; Πες μου, ΓΙΑΤΙ;
*
Αρχιζει να βραδιαζει
κι η καρδιά μου μπάζει
απο χίλιες δυο ρωγμές.
Πλησιάζει πια η δύση...
Πάμε φιλε μου κομπάρσε
Γέλα αγάπησε και κλάψε
όπως έκανες και χτες.
Μια ζωή στις ψευδαισθήσεις ...
Απόσπασμα από το. ποίημα "Σαν κομπάρσος σε ταινία "
*
Εγώ δεν είμαι ποιητής.
Εγώ δεν είμαι ποιητής…
είμαι του πόνου γητευτής
και της χαράς ζητιάνος
.
Εγώ δεν είμαι ποιητής
στιχάκια γράφω της στιγμής
στην πίκρα μου απάνω.
Κάνω κατάθεση ψυχής
σε τούτο τ’ άψυχο χαρτί
την μοναξιά να πνίξω,
γιατί η τσιγκούνα η ζωή
με την σταγόνα μ' ελεεί
κοντεύω να στραγγίξω!
Λέτε να είμαι ποιητής
που ‘μαι εχθρός της λογικής
με την καρδιά βαδίζω;
Κάνω επένδυση ψυχής
κι ίσως στην άλλη τη ζωή
(την ζούγκλα σαν αφήσω)
σαν άνθρωπος να ζήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου