Νύχτωσε…
Μαύρα τα πλάνα…
Μαύρη η νύχτα …
Ξέφυγα…
Τα άστρα τρεμόπαιζαν στο μέτωπο μου κι η πούλια έριξε
χρυσόσκονη στα άσπρα μου μαλλιά…
Έξαφνα, γέρασα…
Το σώμα πλαδάρεψε…τα μάγουλα μου ρούφηξαν όλη μου τη ζωή
σε δέκα ζάρες…
Ρυτίδες παντού ακόμη και στη ψυχή μου…
Ψεύτρα!
Αγέραστη είπες θα μείνεις!
Με γέλασες, κι εγώ σε πίστεψα….
Ξημέρωσε…
Νεκρή σ’ ένα ξύλινο κρεβάτι με βρήκε το αύριο…που ήσουν χθες;
που είσαι σήμερα; που είσαι τώρα;
Τίποτα… όλα εδώ…τίποτα… ξημέρωσε κι εγώ ενύχτωσα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου