Ένας φωτεινός
θεός, το εντέλλονταν:
Γνώθι σαυτόν.
Γραμμένο με
γράμματα χρυσά
στην πόρτα
του.
Κι ένας
ασκημομούρης γέρος
Πολύ στα
σοβαρά το πήρε
Και
ξημεροβραδιάζονταν
Στις αγορές
και τις παλαίστρες
Καλύτερους να
κάμει τους ανθρώπους
Ταρακουνήθηκαν
λοιπόν
Οι
μεγαλόσχημοι: σοφοί,
Πολιτικοί,
ποιητές και δικολάβοι.
Και την
ξαπόστειλαν
Την αλογόμυγα1
που εννοούσε
Να ενοχλεί και
να εξετάζει:
«Ο δ’
ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω.
Μα τι,
θαρρούσε πως λογίζεται
Ζωή, με δίχως
αυταπάτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου