της 15ης Ιουλίου
Δεν ξεχνώ
Την ώρα που έσχισε το μαντάτο
Το θλιβερό εκείνο πρωινό
Κραυγή οργής για πραξικόπημα
Παύση ατέρμονη
Σε τούντη γη τη ματωμένη
Θολή ομίχλη στο τζάμι της μνήμης
Λαύρα Δευτερογιούνη που καίει ανελέητα τα χρόνια
Ένα και δυο... Σαρανταδυό
Κι ο πήχυς του μυαλού αιμορραγεί...
Άντρια
Γαριβάλδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου